رابطه ناهمسویی فراتر جنبه‌های آشکار و پنهان حرمت خود با خود دوستداری

چکیدهحرمت خود به رغم همبستگی با نشانه های تعادل روانی، به نظر می-رسد جنبه منفی نیز دارد. حرمت خود آشکار و پنهان ناهمسو از سازه‌هایی است که پژوهشگران برای تبیین و توضیح نتایج متناقض مربوط به حرمت خود پیشنهاد کرده اند. هماهنگ با نظریه های دوگانه شناخت انسانی، حرمت خود آشکار معمولاً عملکرد عقلانی و سیستم واکنشی را و حرمت خود پنهان، عملکرد تجربه ای و سیستم تکانشی را انعکاس می دهند. اغلب حرمت خود پنهان و آشکار برای افراد همسو است، اما برخی از افراد ناهمسویی‌های بالایی در این دو نوع حرمت خود نشان می‌دهند. حرمت خود بالای ناهمسو نوعی از حرمت خود شکننده است که توسط حرمت خود آشکار بالا و حرمت خود پنهان پایین مشخص می‌شود. از دیگر سو، در توصیف‌های بالینی، آن روی سکه خود دوستداری، شکنندگی و آسیب‌پذیری پنهان قرار دارد و فرض می شود که زیر همه بزرگنمایی-های ظاهری و سطحی، خوددوستدارها مخفیانه به ترس‌هایی از خودکم‌بینی و بی ارزش بودن پناه می دهند. فرضیه پژوهش حاضر این بود که ناهمسویی بالا بین حرمت خود آشکار و پنهان می‌تواند ویژگی‌های شخصیت خوددوستدار را پیش‌بینی کند. 225 دانشجو سه مقیاس nlt، rses و npi را تکمیل کردند که سه سازه این پژوهش توسط آنها اندازه‌گیری شد. تعامل حرمت خود آشکار و پنهان نتوانست خوددوستداری را معنادار پیش‌بینی کند. جنسیت نیز نقش تعدیل‌کنندگی معناداری نداشت. این نتیجه می‌تواند به این علت باشد که مقیاس مورد استفاده برای سنجش حرمت خود پنهان (nlt) بر جنبه خاصی از این سازه تاکید دارد و حرمت خود پنهان تک‌بُعدی نیست.