اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی و بازی درمانی بر حرمت خود دانش‌آموزان مقطع ابتدایی

زمینه: مطالعات نشان داده است دانش‌آموزانی که حرمت خود بالاتری دارند در تعامل‌های اجتماعی عملکرد بهتری را تجربه میکنند. اخیراً مداخله‌های ذهن‌آگاهی شامل خودنظم‌جویی و توجه به تجربیات حال که به بازشناسی وقایع ذهنی، تیز حسی، باز و پذیرا بودن کمک می‌کند مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. از طرف دیگر بازی درمانگری به عنوان فعالیت لذت‌بخش جسمی و ذهنی خود خواسته به افزایش حرمت خود می‌انجامد، با این وجود در زمینه بازی درمانگری مبتنی بر ذهن‌آگاهی جهت افزایش احساس حرمت خود در جامعه مورد تحقیق شکاف تحقیقاتی وجود دارد.هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر ذهن‌آگاهی و بازی محور، بر حرمت خود دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهرستان گرمسار انجام شد.روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری مورد مطالعه را تمامی دانش‌آموزان دوره ابتدایی در شهرستان گرمسار (7620 نفر) در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل می‌دادند. شرکتکنندگان بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند از نوع در دسترس در سه گروه 15 نفری با توجه به معیارهای ورود به صورت تصادفی در سه گروه همتاسازی شد. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه حرمت خود کروکر و همکاران (2003) استفاده شد. به منظور انجام پژوهش پروتکل بازی درمانی (جانسون و پارسون، 2023) در قالب 8 جلسه 60 دقیقه‌ای و پروتکل ذهن‌آگاهی (سیگال و همکاران، 2002) در قالب 8 جلسه 60 دقیقه‌ای بر روی دو گروه آزمایش اجرا شد. به منظور بررسی فرضیه‌های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده از نرمافزار آماری spss22 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که مداخلات ذهن‌آگاهی و مداخلات بازی محور، بر رشد حرمت خود دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهرستان گرمسار تاثیر دارند (0.05 >p).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ذهن‌آگاهی و بازی درمانی قابلیت تاثیرگذاری بر حرمت خود دانش‌آموزان را دارد. پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های بعدی اثربخشی پروتکل‌های ذهن‌آگاهی و بازی‌درمانی بر سایر گروه‌های پژوهشی و با نمونه‌های بزرگتر مورد بررسی قرار گیرد.

the efficacy of mindfulness training and play therapy on the self-esteem of elementary school students

background: research has demonstrated that students with elevated levels of self-esteem tend to perform better in social interactions. mindfulness interventions, which emphasize self-discipline and a focus on present experiences, have been increasingly scrutinized for their ability to facilitate the recognition of mental events and enhance traits such as sensitivity, openness, and receptivity among individuals. concurrently, play therapy is recognized as a beneficial physical and mental activity that boosts self-respect. despite these advancements, there is a notable gap in research concerning the application of mindfulness principles within play therapy to amplify self-esteem within the studied population.aims: the current study was designed to compare the effectiveness of mindfulness-based education and game-based education on the self-esteem of primary school students in garmsar city.method: the present research employed a semi-experimental design, incorporating pre-tests, post-tests, and a one-month follow-up. the study population comprised all primary school students in the city of garmsar (totaling 7,620) in the academic year 2021-2022. participants were divided into three groups of 15, selected through purposeful convenience sampling based on eligibility criteria. for data collection, the self-esteem questionnaire developed by krocker et al. (2003) was utilized. the interventions included a play therapy protocol by johnson and parsons (2023), delivered over eight 60-minute sessions, and a mindfulness training protocol by siegel et al. (2002), also conducted over eight 60-minute sessions for the two experimental groups. to test the research hypotheses, multivariate analysis of variance (manova) was conducted using spss software, version 22.results: the analysis of the data revealed that both mindfulness interventions and game-based interventions significantly impacted the enhancement of self-esteem among primary school students in garmsar city (p <.05).conclusion: drawing from the findings of this study, it is evident that both mindfulness and play therapy possess the capacity to affect self-esteem in students. future research is recommended to employ larger sample sizes and to explore different research populations to validate and extend these results.