بررسی اثربخشی فراشناخت درمانی برکاهش علائم افسردگی و تحمل سطح پریشانی در بیماران افسرده

زمینه: شواهد پژوهشی حاکی از اثربخشی مداخله‌ی درمانی نوین، فراشناخت درمانی و ماندگاری پایدار اثربخشی آن در درمان اختلالات خلقی است. از طرفی مطالعات نوین، نقش میانی سطح تحمل پریشانی را در ابتلاء به انواع اختلالات روانی شایع تایید می کنند. ازاینرو نیاز به انجام پژوهشهای بیشتر و متنوع تری جهت بررسی اثربخشی فراشناخت درمانی در اختلال شایع افسردگی و بررسی سازه‌ی تحمل پریشانی دیده میشود.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی فراشناخت درمانی برکاهش علائم افسردگی و تحمل سطح پریشانی در بیماران افسرده انجام شده است.روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه گواه با پیگیری دو ماهه است. جامعه آماری پژوهش را زنان مراجعه کننده به کلینیک مشاوره پیشگامان امید در شهر ارومیه در تابستان و پاییز 1400 را شامل میشود که با مصاحبه و ارزیابی بالینی مبتلا به افسردگی تشخیص داده شدند. تعداد 30 نفر از زنان مبتلا به افسردگی در مرحله اول براساس روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند و در مرحله بعد از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی ساده در 2 گروه فراشناخت درمانی (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) گنجانده شدند. پرسشنامهی بازنگری شده افسردگی بک (1961) و تحمل پریشانی سیموئز و همکاران (2005) در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل شد. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین گروه فراشناخت درمانی با گروه گواه در نمره‌های افسردگی (01/0 >p) و تحمل پریشانی(01/0 >p) تفاوت معنی‌دار وجود داشت که این تفاوت به نفع گروه فراشناخت درمانی بوده است.نتیجه‌گیری: این پژوهش با ارائه نتایج مثبت از اثربخشی فراشناخت درمانی در کاهش علائم افسردگی و افزایش تحمل پریشانی، به پزشکان و متخصصان بهداشتروان مبنی بر چگونگی استفاده از این روش درمانی نوین در برنامه‌های درمانی کاربرد دارد. این یافته‌ها می‌توانند به تصمیم‌گیری‌های کلان در حوزه سیاست‌گذاری بهداشتی و ارتقاء سلامت روانی جامعه کمک کنند. این پژوهش نقطه عطفی مهم در توسعه راهکارهای موثر برای مداخله در افسردگی و افزایش تحمل پریشانی داراست که می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا و جامعه به طور کلان کمک نماید.

the efficacy of metacognitive therapy on reducing depression symptoms and distress tolerance in depressed patients

background: recent evidences indicate the effectiveness of metacognitive therapy, and its long-term effect on the treatment of behavioral disorders. on the other hand, new studies confirm a prominent role in distress tolerance in many prevalent disorders. therefore, there is a need to conduct more extensive and diverse studies on the effectiveness of metacognitive therapy in the treatment of depression disorder and distress tolerance.aims: the present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of metacognitive therapy in reducing depression symptoms and improving distress tolerance level in depressed patients.methods: the current research is a quasi-experiment with pre- and post-tests with a two-month follow-up. the statistical population of the research includes women admitted to the counseling clinic in urmia city in the summer and fall of 2022, who were diagnosed with depression through interview and clinical evaluation. in the first stage, 30 women with depression were selected as the statistical population of the research, and in the next stage, they were divided into 2 metacognitive therapy group (15 people) and the control group (15 people) through a random selection. beck’s depression questionnaire (1961) and simoes et al.’s distress tolerance questionnaire (2005) were completed in three stages: pre-test, post-test, and follow-up. after collecting information, the data were analyzed by multivariate analysis of covariance.results: the results of the research showed that metacognitive therapy significantly improved depression (p<0.01) and distress tolerance (p<0.01) scores compared to the control group.conclusion: these results show that metacognitive therapy is effective in reducing depression symptoms and improving distress tolerance in depressed patients. these therapeutic effects were stable for up to two months post-intervention.