بررسی اثربخشی مداخله اصلاح سوگیری توجه بر سبک دلبستگی اضطرابی، همدلی، انعطاف پذیری شناختی و خودافشایی هیجانی در پرسنل درمانی بیمارستان 505 ارتش تهران

زمینه: پرسنل بیمارستان ها به واسطۀ حضور عوامل مرتبط با محیط کاری از قبیل ارتباط با بیماران، شرایط سخت کاری و با توجه به تشدید سطح استرس به خصوص در دوره پاندمی کووید-19، سطوح بالاتری از آسیب پذیری را دارند و بیشتر در معرض مشکلات سلامت روان قرار می گیرند. از سویی افراد با سبک های دلبستگی اضطرابی، همدلی کم، انعطاف پذیری شناختی وخودافشایی هیجانی پایین، این دوره را با سختی بیشتری پشت سر می‌گذراند. بنابراین تمرکز بر این مولفه ها در پرسنل درمانی بیمارستان ها اهمیت زیادی دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله سوگیری توجه بر سبک دلبستگی اضطرابی، همدلی، انعطاف پذیری شناختی و خودافشایی هیجانی در پرسنل درمانی بیمارستان 505 ارتش تهران انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعۀ پژوهش تمامی پرسنل درمانی بیمارستان 505 ارتش تهران از شهریور 1400 تا اسفند 1400 بودند که از این میان 36 نفر به صورت در دسترس شدند. گروه نمونۀ انتخابی پرسشنامه های تجارب مربوط به روابط نزدیک (برنن و همکاران، 1998)، واکنش های بین فردی (دیویس، 1983)، انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2010) و مقیاس خودافشایی هیجانی (اسنل، 2001) را تکمیل کردند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 18 نفر) جایدهی شدند. گروه آزمایش، 5 جلسه مداخله اصلاح سوگیری توجه را با استفاده از ابزار دات پروب به صورت دو جلسه در هفته دریافت کرده و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات مداخله ای و دوماه بعد از آن، هر دو گروه آزمایش و گواه، مجدد پرسشنامه های پژوهش را تکمیل کردند. داده ها با روش تحلیل واریانس آمیخته و با استفاده از نرم افزار spss26 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، مداخله اصلاح سوگیری توجه باعث افزایش معنادار همدلی، انعطاف پذیری شناختی و خودافشایی هیجانی مثبت (p<0.01) و کاهش معنادار سبک دلبستگی اضطرابی و خودافشایی هیجانی منفی (p<0.01) پرسنل درمانی بیمارستان گروه آزمایش نسبت به گروه گواه شد. همچنین این تاثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده است. نتیجه‌گیری: مداخله اصلاح سوگیری توجه به عنوان یک مداخله موثر توانست سبک دلبستگی اضطرابی و خودافشایی هیجانی منفی را در پرسنل درمانی بیمارستان کاهش داده و همچنین همدلی، انعطاف پذیری شناختی و خودافشایی هیجانی مثبت را در آنان افزایش دهد.

investigating the effectiveness of attention bias modification intervention on anxious attachment style, empathy, cognitive flexibility and emotional self-disclosure in medical personnel of tehran army hospital 505

background: hospital staff faces higher levels of stress, especially during the covid-19 pandemic. in addition, those with an anxious attachment style, low empathy, and poor cognitive flexibility and emotional self-disclosure experience more difficulty during this period. it is hence necessary to focus on these factors among personnel of hospitals.aims: this study aimed to investigate an attention bias modification (abm) intervention and its effects on anxious attachment style, empathy, cognitive flexibility, and emotional self-disclosure among personnel of army 505 hospital.methods: this was a quasi-experimental study with a pretest-posttest/follow-up design with test and control groups. the study population consisted of all nurses working in 505 hospital from september2021 to june2021. 36 of whom were selected as participants through convenience sampling. the participants were asked to complete the experience in close relationship scale (ecr-s) (bernnan et al., 1998), the interpersonal reactivity index (iri) (davis, 1983), the cognitive flexibility inventory (cfi) (dennis and vanderwall, 2010), and the emotional self-disclosure scale (esds) (snell, 2001). then the participants were randomly assigned to test and control groups (18 in each group). participants in the test group attended five sessions of the abm intervention (2 sessions per week) using the dot-probe task. the participants in both groups were asked to fill out the research questionnaires once again immediately after the end of the intervention and two months later. data analyzed by mixed analysis of variance.results: the results demonstrated that the abm intervention significantly increased empathy, cognitive flexibility, and positive emotional self-disclosure (p<0.01) and significantly reduced anxious attachment style and negative emotional self-disclosure (p<0.01) in the test group. the same effects were observed in the follow-up stage.conclusion: abm intervention has positive effects on hospital staff. using this intervention is effective in controlling the style of anxious attachment and emotional self-disclosure, creating empathy and cognitive flexibility.