مدل یابی روابط ساختاری شناخت اجتماعی با رفتارهای خودآسیب‌رسان نوجوانان: نقش میانجی ‌گر تحمل پریشانی

زمینه: خودآسیب‌رسانی مکانیسمی است که نوجوانان برای محافظت از خود شکننده شان در کنار آمدن با فشارهای دوره نوجوانی از آن استفاده می کنند و اغلب موجب آسیب جدی جسمی و روانی به خود می‌شوند. مطالعات متعدد نشان داده است که شناخت اجتماعی در انواع مشکلات رفتاری و اختلالات روانی دخیل است؛ از سویی تحقیقات نقش میانجی‌گر تحمل پریشانی را در گرایش نوجوانان به رفتارهای خودآسیب‌رسان مشهود دانسته‌اند. اما وجود پژوهشی که بصورت همزمان نقش میانجی‌گر تحمل پریشانی را در رابطه بین شناخت اجتماعی با رفتارهای خودآسیب‌رسان نوجوانان بررسی نماید مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف مدل‌یابی روابط ساختاری شناخت اجتماعی با رفتارهای خودآسیب‌رسان با میانجی‌گری تحمل پریشانی نوجوانان انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان 16-14 سال که در سال تحصیلی 1400-99 در مدارس دولتی شهر کرج مشغول به تحصیل بودند، که 247 نفر به صورت اینترنتی و از طریق شبکه‌های مجازی به صورت در دسترس با استفاده از پرسشنامه‌های شناخت اجتماعی (نجاتی و همکاران، 1397)، رفتار خودآسیب‌رسان (کلونسکی و گلن، 2009)، و مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری و نرم افزار spss23 و smart pls3 استفاده شد. یافته‌ها: اثرمستقیم و منفی شناخت اجتماعی بر رفتارهای خودآسیب‌رسان معنادار بود (0/05>p)، اما اثرغیرمستقیم شناخت اجتماعی بر رفتارهای خودآسیب‌رسان معنادار نبود. اثر مستقیم و منفی تحمل پریشانی بر رفتارهای خود آسیب‌رسان معنادار بود (0/01 >p). نتیجه‌گیری: براساس یافته‌ها، می‌توان نتیجه گرفت تحمل پریشانی و شناخت اجتماعی از عوامل مهم اثرگذار بر رفتارهای خودآسیب‌رسان نوجوانان است، بنابراین، در برنامه‌های پیشگیری و درمانی باید به این عوامل توجه شود.

modeling structural relationships of social cognition with self-harming behaviors adolescent: mediating role of distress tolerance

background: self-injury is a mechanism that adolescents use to protect their fragile self in coping with the pressures of adolescence. several studies have indicated that social cognition is involved in a variety of behavioral problems and mental disorders. also, studies have shown the mediating role of distress tolerance in adolescents’ tendency to self-injury behaviors. however, no study has been conducted to examine simultaneously the mediating role of distress tolerance in the relationship between social cognition and adolescents’ self-injury behaviors.aims: the present study aimed to model the structural relationships of social cognition with self-injury behaviors mediated by adolescent distress tolerance.methods: the research method was correlational, structural equations modeling type. the statistical population of the study included all adolescents aged 14-16 years who were studying in public schools in karaj in the academic year of 2020-2021. among them, 247 were selected using a convenience sampling method and through virtual networks and were evaluated using social cognition questionnaires (nejati et al., 2018), inventory of statements about self-injury (isas) (klonsky & glenn, 2009), and the distress tolerance scale (simons, & gaher, 2005). structural equation method and spss23 and smart pls3 software were used to analyze the data.results: the direct and negative effects of social cognition on self-injury behaviors were significant (p< 0.05), but the indirect effect of social cognition on self-injury behaviors was not significant. the direct and negative effects of distress tolerance on self-injury behaviors were significant(p< 0.01).conclusion: according to the results, it can be concluded that distress tolerance and social cognition are important factors affecting adolescents’ self-injury behaviors, so these factors should be considered in prevention and treatment programs.