اثربخشی مداخله شفقت درمانی بر سبک زندگی و پردازش هیجانی معتادان در مرحله بازتوانی غیردارویی

زمینه: پردازش هیجانی و سبک زندگی مخرب از جمله مولفه‌هایی هستند که بر سوءمصرف مواد تاثیر دارند؛ با این وجود مداخلات مختص بهبود پردازش هیجانی و سبک زندگی معتادان کمتر مورد توجه بوده است. لذا با توجه به مکانیسم اثر درمان مبتنی بر شفقت و اثربخشی آن بر مولفه‌های خطر عود آیا این مداخله می‌تواند بر سبک زندگی و پردازش هیجانی معتادان موثر باشد؟ هدف: هدف از این پژوهش اثربخشی مداخله شفقت درمانی بر سبک زندگی و پردازش هیجانی معتادان در مرحله بازتوانی غیردارویی بود. روش: طرح پژوهشی شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل تمامی معتادانی بود که در سال 1399 در کلینیک‌های ترک اعتیاد شهر ارومیه تشخیص وابستگی به مواد افیونی دریافت کرده بودند. حجم نمونه شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) از جامعه آماری به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و در دو گروه کنترل و آزمایش جایدهی شدند. برای گروه آزمایشی، مداخله شفقت درمانی اجرا شد درحالی که گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک زندگی لعلی (لعلی و همکاران، 1391) و پرسشنامه پردازش هیجانی (باکر و همکاران، 2007) بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخله شفقت درمانی بر مولفه‌های سبک زندگی و پردازش هیجانی تاثیر معناداری داشته است ( p<0/001). به نحوی که نمرات سلامت جسمانی، ورزش و تندرستی، کنترل وزن و تغذیه، پیشگیری از بیماری ها، سلامت روانشناختی، سلامت معنوی، سلامت اجتماعی، اجتناب از داروها، مواد مخدر و الکل، پیشگری از حوادث، سلامت محیطی افزایش و نمرات فرونشانی، عدم تجربه‌ی هیجانی، نشانه‌های عدم پردازش هیجانی، عدم تنظیم هیجان و اجتناب کاهش معناداری در مرحله پس‌آزمون داشته و تغییر نمرات در مرحله پیگیری پایدار بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان نتیجه گرفت که مداخله شفقت درمانی موجب بهبود سبک زندگی (سلامت جسمانی و روانشناختی، فعالیت‌های روزمره و رژیم غذایی) و پردازش هیجانی (مدیریت و پردازش اطلاعات هیجانی) در معتادان در مرحله بازتوانی غیردارویی می‌شود.

the efficacy of compassion therapy intervention on lifestyle and emotional processing of addicts in the non-drug rehabilitation phase

background: emotional processing and destructive lifestyle are among the components that impact drug abuse; however, interventions for improving the emotional processing and lifestyle of addicts have received less consideration. therefore, considering the mechanism of the impact of compassion-based therapy and its effectiveness on the component’s risk of recurrence, might this intervention be effective on the lifestyle and emotional processing of addicts?aims: the aim of the present study was to the effectiveness of compassion therapy intervention on the lifestyle and emotional processing of addicts in the non-drug rehabilitation phase.methods: the quasi-experimental research design was pretest-posttest and follow-up with the control group. the statistical population of this study included all addicts who had received a diagnosis of opioid dependence in 2021 at addiction treatment clinics in urmia. the sample size consisted of 30 subjects of adolescents (15 in the experimental group and 15 in the control group). the statistical population was selected by the available sampling method and placed in two groups. the compassion therapy intervention was implemented for the experimental group, while the control group did not receive any intervention. the research instruments included the lifestyle scale (lali et al., 2012) and the emotional processing scale (backer et al., 2007). finally, data were analyzed using the repeated measures anova.results: the results showed that compassion therapy intervention had a significant effect on lifestyle components and emotional processing (p< 0.001). so that the scores of physical health, exercise and fitness, weight control and nutrition, disease prevention, psychological health, spiritual health, social health, drug avoidance, accident prevention, and environmental health increase, and scores of suppression, lack of emotional experience, symptoms of lack of emotional processing, lack of emotion regulation and avoidance had a significant decrease in the post-test phase and the change in scores in the follow-up phase was stable.conclusion: according to the results, it might be concluded that compassion therapy intervention improves lifestyle (physical and psychological health, daily activities, and diet) and emotional processing (management and processing of emotional information) in addicts in the non-drug rehabilitation phase.