مولفه های یک درمان موثر برای اختلال دوقطبی؛ یک مطالعه ی کیفی

زمینه: اختلال دوقطبی یکی از پیچیده ترین اختلالات روان پزشکی است. از سویی مدل های مختلف نظری بر سازه های متفاوتی تاکید دارند و نقص های جدی در این حوزه وجود دارد و از سویی دیگر، درمان های روانشناختی اختلال دوقطبی صرفا به عنوان مکمل به درمان های زیستی الحاق می شوند. ازاین رو پرداختن به این حوزه، از اهمیت حیاتی برخوردار است.هدف: هدف از این مطالعه استخراج مولفه های موثر درمانی مبتنی بر تجارب زیسته ی افراد دوقطبی بود. روش: برای انجام این پژوهش از روش کیفی از نوع پدیدارشناختی استفاده شد. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته و نمونه گیری هدفمند از نوع معیار جمع آوری شد. با 9 مشارکت کننده مبتلا به اختلال طیف دوقطبی (صرفنظر از نوع آن) مصاحبه شد. با انجام مصاحبه ها و استخراج تجارب زیسته، مضامین استخراج شدند.یافته ها: در این مطالعه 5 مضمون سازمان دهنده استخراج شد. مضمون های سازمان دهنده عبارت بودند از: سبک زندگی (خواب و بیداری، روتین داشتن زندگی، اهداف و ارزش ها در زندگی، و تبعیت دارویی)، ارتباط اجتماعی (فرافکنی مسئولیت خود به دیگری، درک نشدن توسط دیگری، طرد شدگی، تحقیر شدگی)، شناخت و باورهای ناکارآمد (کمال گرایی، رقابت طلبی، بی نیازی به دیگری، فاجعه انگاری، و حرمت خود وابسته)، مهارت های زندگی (حل مساله، کنترل خشم، و مدیریت استرس)، و آموزش روانی (علائم بیماری، علل بیماری، و پیگیری درمان بیماری). این مضامین سازمان دهنده، در اصل همان مولفه های اصلی هستند که می توانند به شکل دادن یک درمان موثر کمک کنند. نتیجه‌گیری: برای یک درمان موثر فرد مبتلا به اختلال دوقطبی باید رویکرد چند بعدی را اتخاذ کرد و مداخله باید در چند محور صورت گیرد. این درمان نیازمند مشارکت فعال درمانگر و بیمار است. انجام پژوهش های طولی، کیفی و آزمایشی بیشتر پیشنهاد می شود.

Components of an effective treatment for bipolar disorder; A qualitative study

Background: Bipolar disorder is one of the most complicated psychiatric disorders. On the one hand, different theoretical models emphasize different structures and there are serious defects in this area and on the other hand, psychological therapies for bipolar disorder are only added as adjunctive therapy to biological therapies. Thus, our knowledge about this disorder is limited.Aims: The purpose of this study is the extraction of the effective therapeutic factors based on the lived experiences of bipolar patients.Methods: In this experiment, a phenomenologicalbased qualitative method was used. The data was collected by the semi structured interview and inconvenient sampling. Nine participants from the bipolar spectrum (regardless of the type) were interviewed and through the extraction of the lived experiences, the concepts were extracted.Results: In this study 5 organizer concepts were extracted. The organizer concepts were: lifestyle (sleeping and awakening, having routines in life, goals and values in life and medicinal adherence), social communications (assigning one rsquo;s responsibility to the others, not being understood by the others, being rejected and being humiliated), cognition and nonfunctional believes (perfectionism, competitiveness, needlessness to others, catastrophic and dependent selfrespect), life skills (problem solving, anger control and stress management) and psychological education (disease symptoms, disease causes and following up the disease treatment). These organizer concepts are originally the main factors of an effective therapy.Conclusion: In order to have an effective therapy for a bipolar person, a multidimensional approach should be taken and the interventions should be done in multiple aspects. Such a therapy needs the active participation of both the therapist and the patient. We recommend further longitudinal, qualitative and experimental studies..