ارزیابی میزان رضایتمندی زوجیت در حوزه های ده گانه زندگی مشترک والدین کودکان خودمانده و عادی

زمینه: مطالعات متعدد نشان داده اند والدین دارای کودک خودمانده رضایتمندی زوجیت پایین تر نسبت به والدین دارای کودک عادی و دیگر گروه های استثنایی دارند. بنابراین، لازم است رضایتمندی زوجیت آن ها در حوزه های مختلف بیشتر مورد بررسی قرار گیرد و عواملی که در کاهش این رضایت اثرگذار بوده اند بویژه در میان والدین با کودکان خودمانده با نگاه دقیق تری بررسی شوند. هدف: هدف پژوهش حاضر ارزیابی میزان رضایتمندی زوجیت در حوزه های ده گانه زندگی مشترک والدین کودکان خودمانده و عادی بود. روش: طرح پژوهش حاضر در این مطالعه از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش حاضر شامل؛ والدین کودکان خودمانده و عادی اعم از پدران و مادران در شهر تهران بود. جهت تکمیل پرسشنامه ها 80 نفر در نمونه بالینی و 80 نفر در نمونه عادی مورد آزمون قرار گرفتند. نمونه گیری پژوهش در والدین کودکان خودمانده نمونه گیری در دسترس و در والدین کودکان عادی نمونه گیری تصادفی بود. ابزار استفاده شده در این پژوهش مقیاس رضایتمندی زوجیت افروز (1394) بود که این مقیاس (از طریق ارسال پستی) توسط والدین کودکان خودمانده و والدین کودکان عادی تکمیل شد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس تک متغیری و تحلیل کواریانس چند متغیری با بهره گیری از نرم افزار spss - 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: با توجه به آماره f، اثر اصلی گروه عضویت کودکان (خودمانده و عادی) بر رضایت مندی زناشویی با کنترل متغیرهای مخدوشگر معنادار بود (p <0.001).بنابراین تفاوت معناداری بین میزان رضایتمندی زناشویی والدین کودکان خودمانده و عادی وجود دارد؛ و میزان تاثیر آن برابر0/915 است. نتیجه‌گیری: والدین دارای کودکان خودمانده در مقایسه با والدین کودکان عادی مشکلات بیشتری در تمامی حوزه های زناشویی دارند.

Evaluate the level of marital satisfaction in the ten areas of cohabitation of parents with autistic and normal children

Background: Marriage and marital (conjugal (relationship are source of support, intimacy and pleasure. Also, lead to cooperation, empathy, sympathy, unity, affection and responsibility towards the family and will have a great impact on the physical and mental health of children, especially children with disabilities. So, it is necessary to examine the factors that have been effective in reducing this satisfaction, especially among parents with autism children with a precise consideration.Aims: The purpose of this study was to evaluate the level of marital satisfaction in the ten areas of cohabitation of parents with autistic and normal children.Methods: The present study was based on a CausalComparative. Statistical population of this research was included of parents of normal and autistic children. To complete the questionnaires, 80 people in the clinical sample and 80 people in the normal sample were tested. To fulfill the questionnaires, 80 people in the clinical sample and 80 people in the normal sample were tested. Sampling method in this study was random sampling. The instrument used in this inquiry was the Couple Satisfaction Scale, which was completed (by mail) by parents of autism children and parents of normal children. The data were analyzed using descriptive statistics and univariate analysis of covariance and multivariate analysis of covariance using SPSS26 software.Results: According to Fstatistic, the main effect of children #39;s membership group (autistic and normal) on marital satisfaction was significant by controlling confounding variables (P <0.001). There is an outstanding difference between the level of marital satisfaction of parents of autistic children and normal ones. The amount of this satisfaction equals to 0.915.Conclusion: Having a child with autism in the family can affect all aspects of married life.