تدوین مدل پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی براساس خودکارآمدی اجتماعی و کمال‌گرایی: نقش واسطه‌ای هیجانات پیشرفت

زمینه: مطالعات متعددی نشان داده است که خودکارآمدی و کمال‌گرایی با اهمال‌کاری تحصیلی رابطه دارند؛ اما پژوهشی که به تدوین مدل پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی براساس خودکارآمدی اجتماعی و کمال‌گرایی: نقش واسطه‌ای هیجانات پیشرفت پرداخته باشد، مفعول مانده است.هدف: هدف پژوهش حاضر تدوین مدل پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی براساس خودکارآمدی اجتماعی و کمال‌گرایی: نقش واسطه‌ای هیجانات پیشرفت بود.روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری تمامی دانش‌آموزان پسر پایه دوازدهم شهر مشهد در سال تحصیلی 981397 بود. از بین 1200 نفر، تعداد 290 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، پرسشنامه هیجانات پیشرفت پکران و همکاران (2007)، سیاهه شناختارهای کمال‌گرایی کوبوری (2006) و پرسشنامه ابعاد خودکارآمدی موریس (2001) بود. داد‌ه‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در spss22 و amos 24 تجزیه‌وتحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه منفی و معناداری بین خودکارآمدی اجتماعی، استانداردهای فردی و هیجانات پیشرفت مثبت با اهمال‌کاری تحصیلی وجود داشت. همچنین رابطه مثبتی بین نگرانی مفرط در مورد اشتباهات و هیجانات پیشرفت منفی با اهمال‌کاری تحصیلی وجود داشت (0/05 >p). نتایج تحلیل مسیر حاکی از برازش مناسب مدل بود که نگرانی مفرط درباره اشتباهات به صورت مستقیم و هم از طریق هیجانات پیشرفت (مثبت و منفی)؛ و خودکارآمدی اجتماعی فقط به صورت غیرمستقیم و از طریق هیجانات پیشرفت (مثبت و منفی) توانستند اهمال‌کاری تحصیلی را پیش‌بینی کنند (0/05 >p).نتیجه‌گیری: خودکارآمدی اجتماعی و کمال‌گرایی در کنار سایر عوامل از جمله هیجانات پیشرفت؛ نقش مهمی در پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی دارند و لزوم توجه به این عوامل بر برنامه‌های کاهش اهمال‌کاری تحصیلی ضروری است.

Academic procrastination modeling based on social self-efficacy and perfectionism: The mediating role of achievement emotions

Background: Numerous studies have shown that selfefficacy and perfectionism are associated with academic procrastination; But research that has developed a model for predicting academic procrastination based on social selfefficacy and perfectionism: the mediating role of the achievement emotions has been overlooked.Aims: The aim ot this study was to develop a predictive model of Academic procrastination modeling based on social selfefficacy and perfectionism: The mediating role of achievement emotionsMethods: The present study was descriptive and of correlation and structural equations. The statistical population was all Twelfth grade male students in Mashhad in the academic year 202021. Out of 1200 people, A total of 290 individuals were selected by multistage cluster sampling. The research instruments included the Solomon and Rothblum (1984) Academic Procrastination Questionnaire, the Packran et al. (2007) Emotions Progress Questionnaire, the Kobori Perfectionists (2006) and Self Efficacy dimensions Questionnaire of Muris. Data were analyzed using Pearson correlation test and path analysis in SPSS22 AMOS24.Results: The results showed that there was a negative and significant relationship between social selfefficacy, individual standards and positive achievement emotions with academic procrastination (P<0.05). There was also a positive relationship between excessive worry about mistakes and negative progress emotions with academic procrastination (P<0.05). The results of the path analysis indicated that the model fits appropriately, and that social selfefficacy, both directly and achievement emotions (positive negative); and excessive worry about mistakes, could indirectly academic procrastination through achievement emotions (positive negative).Conclusion: social selfefficacy and perfectionism along with other factors, such as achievement emotions play a key role in academic procrastination and the need to pay attention to these factors is essential in prevention programs.