مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش ‌و‌تعهد (act) و درمان متمرکز بر شفقت (cft) بر کیفیت ‌زندگی بیماران مبتلا به ویتیلیگو

زمینه: تحقیقات نشان می‌دهد عوارض جسمانی و روانی بیماری‌های آشکار پوستی نظیر ویتیلیگو، کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باوجودی که در پیشینه، درمان متمرکز بر شفقت به تنظیم هیجانی مثبت، کاهش احساسات منفی و سرزنش خود منجر می‌شود و همچنین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ذهن‌آگاهی، پذیرش احساس و حفظ آرامش فرد هنگام مواجهه با واقعیت بیماری منجر می‌شود، اما در زمینه تاثیر این درمان‌ها بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به ویتیلیگو شکاف تحقیقاتی وجوددارد.هدف: پژوهش‌حاضر به‌منظور مقایسه تاثیر مشاوره‌گروهی با رویکرد شفقت‌درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش ‌ وتعهد بر کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به ویتیلیگو انجام گرفت.روش: روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی، همراه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری و گروه گواه بود. جامعه پژوهش حاضر را کلیه بیماران مبتلا به ویتیلیگو مراجعه‌کننده به بیمارستان رازی تهران در سال 1399 تشکیل دادند، که از بین آنان 45 نفر به شیوه هدفمند پس از کنترل ملاک‌های ورود و خروج، انتخاب و به‌صورت تصادفی در 3 گروه 15 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه‌گواه‌) جایگزین شدند. ابزار‌ سنجش عبارت بود از پرسشنامه کیفیت‌زندگی ‌سازمان‌جهانی‌بهداشت (1993) برای گروه اول درمان مبتنی بر پذیرش‌و‌تعهد بر‌اساس دیدگاه هایس و همکاران (2016) و برای گروه دوم درمان متمرکز بر شفقت گیلبرت (2009، 2014) در 8 جلسه 120 دقیقه ای اجرا شد و برای گروه گواه هیچ درمانی ارائه نشد. به ‌منظور بررسی فرضیه‌های پژوهش از روش‌های آمار‌توصیفی و تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم‌افزار spss20 استفاده شد.یافته ها: نشان داد هر سه گروه در مرحله پیش‌آزمون تفاوت معناداری با هم نداشتند جز اینکه سلامت جسمانی گروه گواه از گروه شفقت بیشتر بود. همچنین تفاوت گروه درمان مبتنی‌بر پذیرش‌و‌تعهد و گروه درمان متمرکز بر شفقت با گروه گواه در کیفیت‌زندگی و تمامی مولفه‌هایش در مراحل پس آزمون و پیگیری معنادار بود (0/01 >‌p) به جز یک مورد که در مولفه محیط زندگی که تفاوت گروه شفقت در مقایسه با گروه گواه در پس‌آزمون معنادار نبود. در سلامت جسمانی و روابط اجتماعی تفاوت دو گروه‌آزمایشی پذیرش وتعهد و شفقت در مراحل پس‌آزمون و پیگیری معنادار نبود (0/01 <‌p). در سلامت‌روانی، محیط زندگی و کیفیت‌کلی زندگی نیز در مراحل پس‌آزمون و پیگیری تفاوت ‌معنادار دو گروه آزمایشی نشان‌داد درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد تاثیر بیشتری دارد‌. به جز کیفیت‌زندگی کلی که در پس‌آزمون میان دو گروه آزمایشی تفاوت معنادار وجود نداشت.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده این نتیجه حاصل می گردد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از طریق پذیرش احساسات و جلوگیری از اجتناب تجربه‌ای و شکل دهی به عمل‌متعهدانه‌ و عادات سالم و همچنین درمان متمرکز بر شفقت از طریق تغییر تفاسیر ذهنی توام با سرزنش و انتقاد و افزایش رفتار مبتنی بر مهربانی با خود و دیگران به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کرده اند.

Comparison of the efficacy of acceptance and commitment therapy (ACT) and compassion-focused therapy (CFT) on quality of life in patients with vitiligo

Background: Researchs shows that the physical and psychological effects of obvious skin conditions such as vitiligo, affect the quality of life of patients. Although in the past, compassionfocused therapy has led to positive emotional regulation, reduction of negative emotions, and selfblame, as well as acceptance commitment therapy led to mindfulness, acceptance of feelings, and calmness in the face of illness, but there is a research gap exists in the impact of these therapies on the quality of life of women with vitiligo.Aims: This research was performed to compare The Efficacy of compassion focused therapy and acceptance and commitment therapy on quality of life in women patient with vitiligo.Methods: The research method was quasiexperimental with pretest and posttest and followup with control group. The study population consisted of all women with vitiligo who referred to Razi Hospital in Tehran in 2020, which 45 people were purposefully selected after controlling the entry and exit criteria and randomly divided into 3 groups of 15 people (two experimental groups and A control group). The measurement tool was the World Health Organization Quality of Life Questionnaire (1993). For the first experiment group, the acceptance and commitment ‌therapy ‌of hyse et al(2016), and for the second experiment group, the compassion focused therapy (Gilbert, 2009, 2014) were delivered in groups and in eight 120minute sessions, but the control group received no intervention. In order to test the research hypotheses, descriptive statistics and mixed analysis of variance were used by SPSS20 software.Results: Showed that all three groups in the pretest stage were not significantly different from each other except that the physical health of the control group was higher than the compassion group. Also, the difference between the acceptancecommitment and compassionbased therapy group with the control group in quality of life and all its components in the posttest and followup stages was significant (p <0.01) except for one case in the living environment component, it was not significant with the control group in the posttest. In physical health and social relationship, the difference between the two experimental groups of acceptance commitment and compassion group in the posttest and followup stages was not significant (p <0.01). In mental health, living environment and overall quality of life in the posttest and followup stages, the difference between the two experimental groups was significant and showed a more effect of acceptance and commitment therapy. Except for the overall quality of life, there was no significant difference between the two experimental groups in the posttest.Conclusion: According to the obtained results, it is concluded that the therapy is based on acceptance and commitment by accepting emotions and preventing the avoidance of experience and shaping committed practice and healthy habits and Compassionfocused therapies by changing mental interpretations of blame and criticism and enhancing kindness to themselves and others, improve patients #39; quality of life.