پیش بینی سازگاری اجتماعی براساس سبک های دلبستگی و راهبردهای نظم دهی شناختی هیجان

زمینه: پژوهش های پیشین به طور گسترده، عوامل مرتبط باسازگاری اجتماعی را شناسایی کرده اند، اما علی‌رغم اهمیت قابل توجه نقش روابط اولیه، سبک‌های دلبستگی و تاثیرات آن در روابط آتی، مطالعات اندکی به بررسی ارتباط بین سبک‌های دلبستگی و سازگاری اجتماعی پرداخته‌اند. باتوجه به اهمیت تحولی دوران نوجوانی و تغییرات غیرقابل اغماض آن در روابط اجتماعی، درک کافی از نقش نظم‌دهی‌شناختی هیجان در تبیین سازگاری اجتماعی وجود ندارد. همچنین می توان گفت فقدان راهبردهای سازش یافته نظم‌دهی‌شناختی هیجان از عوامل اساسی ناسازگاری در دوران نوجوانی است.هدف: پژوهش حاضر باهدف پیش‌بینی سازگاری اجتماعی بر اساس سبک‌های دلبستگی‌ و نظم‌دهی‌شناختی هیجان انجام شد.روش: این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. در این پژوهش 337 دانش‌آموز دختر در مقطع دبیرستان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. از شرکت‌کنندگان درخواست شد تا مقیاس سازگاری بل (بل، 1934)، مقیاس دلبستگی بزرگسالان (هازن و شیور، 1987) و مقیاس نظم‌دهی‌شناختی هیجان (گارنفسکی و کرایج، 2006) را تکمیل کنند. برای تحلیل داده‌های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد و کلیه مراحل با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 21 انجام گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که با افزایش نمره فرد در راهبردهای سازش یافته نظم‌دهی‌شناختی هیجان (0/05 p<، 0/6 r=) و سبک دلبستگی ایمن (0/05 p< ، 0/49 =r) سازگاری اجتماعی افزایش می‌یابد. از سوی دیگر نتایج پژوهش نشان داد که با کاهش نمره فرد در راهبردهای سازش نایافته نظم‌دهی‌شناختی هیجان (0/05 p< ، 0/54 =r)، سبک دلبستگی دوسوگرا (0/05 p< ، 0/31 = r) و سبک دلبستگی اجتنابی (0/05>p ، 0/30 =r) سازگاری اجتماعی افزایش می‌یابد. نتایج پژوهش همچنین نشان داد که ترکیب متغیرهای پژوهش به‌طور معنی‌داری با سازگاری اجتماعی رابطه دارند و 54 درصد از واریانس آن را تبیین می‌کنند ( 0/05>p ، 0/54 = r^2).نتیجه‌گیری: وجود حساسیت و پاسخگویی در مراقبت و هیجان‌ها نقشی اساسی در سازگاری اجتماعی دارند. استفاده از مداخلات مبتنی برترمیم سبک‌های دلبستگی و آموزش راهبردهای سازش یافته نظم دهی شناختی هیجان در ارتقاء سازگاری اجتماعی موثر است

Predicting social adjustment based on attachment styles and cognitive emotion regulation strategies in adolescents

Background: Previous research has extensively identified factors related to social adjustment, but despite the significant importance of the role of early relationships, attachment styles, and their effects on future relationships, few studies have examined the relationship between attachment styles and social adjustment. Given the importance of adolescence and its major changes in social relationships, there is insufficient understanding of the role of cognitive emotion regulation in explaining social adjustment. It can also be said that the lack of adaptive cognitive emotion regulation strategies is one of the main causes of maladjustment in adolescence.Aims: This study aimed to predict social adjustment based on attachment styles and cognitive emotion regulation strategies.Methods: The statistical population of the present study included all female students in high school, 337 female high school students were selected by the available sampling method. Participants were asked to complete the Bell Adjustment Scale (Bell, 1934), the Adult Attachment Scale (Hazen and Schiver, 1987), and the Cognitive Emotion Regulation Scale (Garnefski Kraaij, 2006). Pearson correlation coefficient and simultaneous regression analysis were used to analyze the research data and all steps were performed using SPSS software version 21.Results: The results showed that by increasing the individual score in adaptive strategies for cognitive regulation of emotions, (p< 0/05, r= 0/60) and secure attachment style (p<0/05, r= 0/49) Social adjustment increases. On the other hand, the results showed that by reducing the individual #39;s score in maladaptive strategies for cognitive regulation of emotions, (p<0/05, r= 0/54), Ambiguous attachment style (p< 0/05, r= 0/31) and Avoidant attachment style (p< 0/05, r= 0/30) Social adjustment increases. Findings showed that the combination of research variables is significantly related to social adjustment and explained 54% of its variances.Conclusion: Sensitivity and responsiveness in care and emotions play an essential role in social adjustment. The use of interventions based on the restorations of the attachment styles and teaching adaptive strategies for cognitive regulation of emotions is effective in promoting social adjustment