نقش خودکارآمدی، تاب آوری و تنظیم شناختی هیجان در پیش‌بینی علائم وسواس فکری - عملی در جمعیت عمومی

زمینه: تحقیقات نشان داده است که در بروز علائم وسواس فکری عملی، کیفیت نظم جویی هیجان، خودکارآمدی و تاب آوری به عنوان تشدیدکننده های مهم دخالت دارند و این علائم در جمعیت عمومی نیز تجربه می شود، اما در این زمینه تحقیقات کمی صورت گرفته است.هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی علائم وسواس فکری عملی در جمعیت عمومی بر اساس خودکارآمدی، تاب آوری و نظم جویی شناختی هیجان انجام گرفت.روش: در این پژوهش از طرح توصیفی همبستگی استفاده شد. جامعه پژوهش افراد 17 تا 70 شهر تهران بودند (بهار و تابستان 1398)، که 636 نفر از آنان به شیوه در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه وسواس فکری - عملی بیل براون (1989)، پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2001)، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و پرسشنامه خود کارآمدی شرر و مادوکس (1982) گردآوری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که سرزنش دیگری، نشخوار فکری و فاجعه سازی با علائم وسواس فکری عملی رابطه مثبت معناداری دارند(0/01 >p). متغیرهای پذیرش (0/05 >p)، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، ارزیابی مجدد، دیدگاه گیری، تاب آوری و خودکارآمدی با علائم وسواس فکری عملی رابطه منفی معناداری دارند (0/01 >p). همچنین، سرزنش دیگری، نشخوار فکری و فاجعه سازی به صورت مثبت، ولی تاب آوری و خودکارآمدی به صورت منفی علائم وسواس فکری عملی را پیش بینی کردند (0/01 >p).نتیجه‌گیری: بنابر یافته ها می توان نتیجه گرفت که کاهش استفاده از تنظیم شناختی هیجان سازش نایافته و ارتقای خودکارآمدی ، تاب آوری و تنظیم شناختی هیجان سازگارانه می تواند موجب کاهش علائم وسواس فکری عملی در میان جمعیت عمومی شود.

The role of self-efficacy, resilience and cognitive emotion regulation in predicting obsessive-compulsive symptoms in the general papulation

Background: The symptoms of obsessivecompulsive disorder, quality of emotion regulation, selfefficacy, and resilience play a role as important aggravators based on the research. In addition, these symptoms are experienced in the general population. In this field, there has not been too much research.Aims: This study is conducted to predict the symptoms of obsessivecompulsive disorder in the general population according to selfefficacy, resilience, and cognitive emotion regulation.Methods: The descriptivecorrelation design was used in this study. People between 17 to 70 years old in Tehran were the study population (spring and summer 2019). Among them, 636 people were selected as a sample. The Bill Brown (1989) ObsessiveCompulsive Disorder Questionnaire, the Garnfsky Craig (2001) Cognitive Emotion Regulation Questionnaire, the Connor Davidson Resilience Questionnaire (2003), and the Scherer and Maddox SelfEfficacy Questionnaire (1982) were used to collect data. To analyze the data, Pearson and stepwise regression tests were used.Results: The results indicated that there is a significant positive relationship between other blame, rumination, and catastrophe with the symptoms of obsessivecompulsive disorder (P <0.01). In addition, there is a significant negative relationship between acceptance variables (P <0.05), refocusing on planning, reappraisal, perspective, resilience, and selfefficacy with obsessivecompulsive symptoms (P <0.01).Other blame, rumination, and catastrophe predicted positive symptoms of obsessivecompulsive disorder, but the resilience and selfefficacy predicted them negatively (P <0.01).Conclusion: According to the findings, it can be concluded that reducing the use of maladaptive cognitive emotion regulation, and promoting selfefficacy, resilience and adaptive cognitive emotion regulation can reduce the symptoms of obsessivecompulsive disorder in the general papulation