اثربخشی درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلج مغزی

زمینه: مادران کودکان با فلج مغزی به دلیل وجود کودک مبتلا به فلج مغزی، مستعد فشارهای اجتماعی، اقتصادی، هیجانی و خانوادگی هستند که به کاهش رضایت زناشویی و ادراک کارآمدی آن ها منجر می شود. تحقیقات نشان داده است که درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد روی آوردی حمایتی است که بر رابطه و پذیرش ارزش‌های فردی و خانوادگی تاکید دارد و آگاهی و پذیرش را همراه با راهبردهای تعهد و تغییر رفتار به‌منظور افزایش انعطاف‌پذیری روانشناختی به کار می‌گیرد که موجب افزایش رضایت زوجین و خودکارآمدی آنان گردیده است اما در زمینه انجام این مداخله بر روی مادران دارای کودک فلج مغزی شکاف تحقیقاتی وجود دارد.هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلج مغزی بود.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف یک پژوهش کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها، شبه آزمایشی از نوع گروه های نابرابر است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران دارای فرزندان با فلج مغزی مراجعه‌کننده به مراکز آموزشی و توان‌بخشی معلولین جسمی حرکتی شهر کرمانشاه در سال 1399 بود. نمونه پژوهش 23 نفر از مادران داوطلب بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد (10 نفر) و گروه گواه (13 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1997) و خودکارآمدی شرر (1982) استفاده شد. گروه آزمایشی 12 جلسه 90 دقیقه ای درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد با توجه به روی آورد هیز (2008) را به‌صورت هفته ای یک‌بار دریافت کردند و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط تحلیل شدند.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر نشان داد که درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلج مغزی موثر است (p<0.001).نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های حاصل از این پژوهش، می توان رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای کودکان مبتلا به فلج مغزی را با به کارگیری درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد بهبود بخشید.

The efficacy of acceptance and commitment based therapy on marital satisfaction and self-efficiency of mothers with children with cerebral palsy

Background: Mothers of children with cerebral palsy are prone to social, economic, emotional and family pressures due to the presence of a child with cerebral palsy, which leads to a decrease in marital satisfaction and their perception of efficiency. Research has shown that acceptance and commitment therapy is a supportive approach that emphasizes the relationship and acceptance of individual and family values and uses awareness and acceptance along with commitment and behavior change strategies to increase psychological resilience that increases satisfaction. Couples and their selfefficacy, but there is a research gap in performing this intervention on mothers with children with cerebral palsy.Aims: The aim of this study was to evaluate the efficacy of acceptance and commitment therapy based on increasing marital satisfaction and selfefficacy of mothers with children with cerebral palsy.Methods: The present study is an applied research in terms of purpose and quasiexperimental in terms of data collection. The statistical population of the present study included all mothers with children with cerebral palsy who referred to educational and rehabilitation centers for the physically disabled in Kermanshah in 1399. The sample consisted of 23 volunteer mothers who were selected by convenience sampling method and randomly assigned to two experimental groups based on acceptance and commitment (n= 10) and a control group (n= 13). The experimental group received 12 sessions of 90minute acceptance and commitment therapy according to Hayes (2008) approach once a week and the control group did not receive any intervention. Data were analyzed using Mixed analysis of variance.Results: The results of repeated measures analysis of variance showed that acceptance and commitmentbased therapy is effective in increasing marital satisfaction and selfefficiency of mothers with children with cerebral palsy. (P le;0/001).Conclusion: Based on the findings of this study, marital satisfaction and selfefficacy of mothers with children with cerebral palsy can be improved by using therapy based on acceptance and commitment.