اثربخشی آموزش شناختی- اجتماعی آدلر بر تعامل مادران و نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی

زمینه: پژوهش های مختلف حاکی از تاثیر برنامه شناختی اجتماعی آدلر بر کاهش اضطراب کودکان و نوجوانان و بهبود روابط با والدین بوده است. اما بسیاری از این درمان های شناختی اجتماعی آدلری فقط جنبه های محدودی از این نظریه را به کار برده اند، علاوه بر آن آموزش های اثربخشی بر روی مادر و فرزند به شکل همزمان انجام نگرفته است. هدف: هدف از این پژوهش اثربخشی برنامه کاملی از نظریه شناختی اجتماعی آدلر بر مادران و فرزندان نوجوان دارای اختلال اضطراب اجتماعی بود. روش: این مطالعه یک پژوهش کاربردی از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل نوجوانان 13 تا 15 سال دارای اختلال اضطراب اجتماعی و مادران آنها بود که دارای پرونده در کلینیک آوای قاصدک در منطقه 5 شهر تهران در سال 1398 بودند که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 32 نفر مادر و نوجوان شناسایی و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (16 نفر آزمایش و 16 نفر گواه) گمارش شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش مقیاس رابطۀ والد فرزند (فرم مادر) بود که قبل از اجرا، بعد از اجرا و یک ماه بعد از اجرا توسط نوجوانان تکمیل شد. نوجوانان و مادران گروه آزمایش طی 12 جلسه (هشت جلسه با نوجوانان و یک جلسه با مادران، سه جلسه مادران و نوجوانان) در برنامه جامع شناختی اجتماعی آدلر شرکت کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تعاملات مادر فرزند (عاطفه مثبت، آزردگی، همانندسازی، ارتباط) گروه آزمایش پس از مداخله در مقایسه با گروه گواه به طور معنادار )01/0(p< افزایش یافت. نتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه به اثربخشی برنامه شناختی اجتماعی آدلر بر نوجوانان دارای اضطراب اجتماعی و همچنین بهبود ارتباط مادر فرزند تحقیقات گسترده تر با نمونه های بیشتر بر خانواده و کودکان و نوجوانان مورد نیاز است.

The Efficacy of Adler Cognitive-Social Education on the Interaction of Mothers and Adolescents with Social Anxiety Disorder

Background: Various studies have shown the effect of Adler #39;s cognitivesocial program on parents or children and adolescents in order to reduce adolescent anxiety and improve parentchild interactions. But many of these Adlerian cognitivesocial therapies have applied only limited aspects of the theory. In addition, these therapies have been performed only on children and adolescents or only on parents, and research conducted simultaneously by both parent and child. There is no embrace for him. Aims: The aim of this study was the effectiveness of Adler cognitivesocial education on the interaction of mothers and adolescents with social anxiety disorder. Method: This study was a quasiexperimental applied research with a pretestposttest design with a control group. The statistical population of this study included adolescents 13 to 15 years old with social anxiety disorder and their mothers who had a file in Avae Ghasedak Clinic in District 5 of Tehran in 1398. By available sampling method, 32 mothers and adolescents were identified and Randomly assigned to experimental and control groups (16 experimental and 16 control). The instrument used in this study was the ParentChild Relationship Scale (Mother Form) which was completed by adolescents before, after, and one month after. Adolescents and mothers in the experimental group participated in 12 sessions (eight sessions with adolescents and one sessions with mothers and three sessions adolescents and mothers) in the completed Adler program. Data were analyzed using mixed analysis of variance. Results: The results showed that motherchild interactions (positive emotion, annoyance, replication, communication) in the experimental group after the intervention compared with the control group significantly increased (p <0.01). Conclusions: Considering the effectiveness of Adler #39;s social cognitive program on adolescents with social anxiety as well as improving the motherchild relationship, more extensive research is needed with more examples on the family and children and adolescents.