اثربخشی آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی بر بهبود روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه

زمینه: یادگیری برای باهم زیستن همراه با ارزش های اخلاقی، از موضوعات عمده در تعلیم وتربیت امروزه است. پژوهش های بسیاری پیرامون آموزش صلح انجام گرفته ولی آموزش تلفیقی صلح وحسن گزینی برتوانمندسازهای تحصیلی ازجمله روابط بین فردی وانگیزه تحصیلی دانش آموزان مغفول مانده است.هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی بر بهبود روابط بین فردی وانگیزه تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه تهران بود.روش: پژوهش، به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه آزمایش وگواه و پیگیری یک ماهه انجام شده است. جامعه آماری آن، دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه 19، شهرتهران (5901 نفر) در سال تحصیلی 9998 بود. نمونه،40 دانش آموز به صورت هدفمند انتخاب شده، و به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه 20 نفره قرارگرفته اند. ابزار پژوهش مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (1999) بود. برای گروه آزمایش، برنامه مداخله آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی، شامل 8 جلسه 90 دقیقه ای طی 8 هفته مداوم، اجرا شد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون و یک ماه بعد، آزمون مرحله پیگیری گرفته شد. داده های گردآوری شده به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر وآزمون تعقیبی بونفرونی با نرم افزار spss22 تحلیل استنباطی شد.یافته ها: آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی بر روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبت داشت (0/01>p). این تاثیر در مرحله پیگیری هم معنی دار بود.نتیجه‌گیری: آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی می تواند به عنوان روشی کارآمد جهت بهبود روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

The effectiveness of integrated peace and good selection training program on improving interpersonal relationships and academic motivation of female high school students

Background: Learning to live together with moral values is one of the major topics in education today. Much research has been done on peace education, but the combination of peace education and good education on academic empowerment, including interpersonal relationships and students #39; academic motivation, has been neglected.Aims: The aim of this study was to investigate the effectiveness of peace and integration training on improving interpersonal relationships and academic motivation of female high school students in Tehran.Methods: The research was conducted by quasiexperimental method with pretestposttest design with experimental and evidence group and onemonth followup. Its statistical population was female high school students in District 19, Tehran (5901 people) in the academic year of 20192020. Sample: 40 students were purposefully selected, and randomly divided into 2 groups of 20 people. The research instrument was Diperna and Elliott (1999) Competency Assessment Scale. For the experimental group, an integrated training program for integrated peace and wellbeing training, including 8 90minute sessions over 8 consecutive weeks, was implemented. Finally, both posttest and one month later, followup test was taken. The collected data were inferentially analyzed by repeated measures analysis of variance and Bonferroni post hoc test with Spss22 software.Results: The combined education of peace and good choice had a positive effect on interpersonal relationships and students #39; academic motivation (P <0.01). This effect was also significant in the followup phase.Conclusion: Integrated peace and good education can be used as an effective way to improve interpersonal relationships and students #39; academic motivation.