اثربخشی مداخله ‌انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک بر خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش

زمینه: ضعف در خودکارآمدی اجتماعی و یا مشکل در برقراری روابط اجتماعی، دانش‌آموزان تیزهوش را در معرض خطر آسیب‌های روانی و عدم رشد عاطفی ‌اجتماعی قرار می‌دهد. پژوهش‌های متعدد به مقایسه میزان خودکارآمدی دانش‌آموزان تیزهوش و عادی پرداخته‌اند، اما پژوهشی که به ارتقاء خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش کمک ‌کند مغفول مانده است.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله ‌انگیزشی مبتنی بر تغییر ذهنیت دوئیک بر خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش انجام شد.روش: این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه‌گواه بود. جامعه‌آماری شامل دانش‌آموزان دختر مدارس ‌استعدادهای‌ درخشان شهر‌اصفهان‌ در سال ‌تحصیلی 9899 بود که‌ تعداد 30 نفر از آنان با ‌روش ‌نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایابی شدند. گروه آزمایش، 8 جلسه 50 دقیقه‌ای مداخله تغییر ذهنیت دوئیک را به‌صورت گروهی دریافت کردند. ابزار پژوهش ‌پرسشنامه‌ خودکارآمدی اجتماعی کنلی (1989) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند‌متغیری و نرم افزار spss نسخه 23 صورت گرفت.یافته ها: نتایج نشان‌ داد مداخله‌انگیزشی ‌مبتنی بر تغییر ‌ذهنیت دوئیک بر افزایش خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش در مولفه‌های قاطعیت اجتماعی، عملکرد در موقعیت‌های اجتماعی، شرکت در گروه‌های اجتماعی، جنبه‌های دوستی ‌صمیمیت و کمک‌کردن کمک‌گرفتن، تاثیر معنا‌داری دارد (0/05 >p).نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، مداخله‌انگیزشی ‌مبتنی بر تغییر ‌ذهنیت دوئیک، نتایج معتبری بر ارتقاء خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تیزهوش ارائه می‌دهد.

The effectiveness of motivational intervention based on dweck’s mind set program on social self-efficacy in gifted students

Background: Weakness of social selfefficacy or difficulty in social relationship puts gifted students at risk of psychological damage and lack of emotional and social development. Numerous studies have compared the selfefficacy of gifted and normal students, but research that helps improve the social selfefficacy of gifted students has been overlooked.Aims: The purpose of this study was the effectiveness of motivational intervention based on Dweck rsquo;s mind set on social selfefficacy in gifted students.Methods: The project rsquo;s plan was a pseudoexperimental study with a pretestposttest design and a control group. The statistical population consisted the students(female) in the gifted schools in Isfahan who were selected 30 students through purposive sampling and were placed randomly into experimental and control groups. The experimental group received 8 sessions (50 minutes) as intervention group. The research instrument was the Connolly (1989) social selfefficacy scale. Data were analyzed using MANCOVA and SPSS 23.Results: Findings showed that the motivational intervention based on Dweck rsquo;s mind set significantly influenced on increasing gifted student rsquo;s social selfefficacy in terms of components of social assertiveness, performance in social situations, participation in social groups, aspects of friendship and intimacy and helping or receiving help (p le;0/05).Conclusion: Moreover, based on findings of this study motivational intervention based on Dweck rsquo;s mind set presents valuable results to improving social selfefficacy and social performance in gifted