تاثیر بازخورد واقعی و غیرواقعی زمان و مسافت بر میزان درک فشار و اقتصاد دویدن

زمینه: موفقیت‌های ورزشی تنها با پرداختن به مسائل جسمانی حاصل نمی‌شود و سایر متغیر‌های روانی شناختی نقش مهمی را در موفقیت و بهینه‌سازی عملکرد ورزشی ایفا می‌کنند. در تحقیقات قبلی به طور کلی نقش مثبت بازخورد افزوده بر یادگیری و عملکرد مشخص شده است، اما کشف بهینه‌ترین و موثر‌ترین روش‌های ارائه آن حائز اهمیت است. هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر بازخورد واقعی و غیرواقعی به دو صورت بیشتر و کمتر از حد واقعی بر شاخص‌های اقتصاد دویدن در افراد مبتدی انجام شد. روش: در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 24 پسر غیرورزشکار (دامنه سنی 23 تا 27 سال) از دانشگاه شهید بهشتی تهران به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند و تکلیف دویدن روی تردمیل را انجام دادند. حداکثر سرعت شرکت‌کنندگان با استفاده از آزمون سرعت بیشینه اندازه‌گیری شد که بر‌ اساس نتایج آن، شرکت‌کنندگان در دو گروه زمان و مسافت تقسیم بندی شدند (عقدایی و همکاران، 1398) و هر گروه در سه آزمون دویدن با شرایط مختلف بازخورد (بالاتر، واقعی، کمتر) شرکت کردند. در حین دویدن از پرسشنامه درک فشار بورگ (1982)، استفاده شد و شاخص‌های ضربان قلب و اکسیژن مصرفی از طریق حسگر ضربان سنج و دستگاه آنالیز گاز‌های تنفسی در شرایط آزمایشگاهی ثبت گردید (عقدایی و همکاران، 1398). برای آزمون‌های آماری از آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌های تکراری و برای تحلیل آماری داده‌ها از نرم افزار 22 spss استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان دادکه بازخورد زمان و مسافت کمتر از حد واقعی، نسبت به بازخورد واقعی و بیشتر از حد واقعی، منجر به اکسیژن مصرفی و ضربان قلب و مقیاس درک فشار پایین‌تر در افراد گردید (0/05 >p). اما بین اثر شرایط مختلف بازخورد میان دو گروه، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (0/05

The effects of accurate and inaccurate duration and distance feedback on perceived exertion and running economy

Background: Physical activities are not sufficient to achieve successful performance in sports and other psychologicalcognitive variables can improve the level of performance significantly. Recent studies have demonstrated that Augmented feedback has positive effects on learning and performance, but it is important to figure out the most effective and optimal solutions for this matter. Aims: The aim of the study was to examine the effects of accurate and inaccurate (higher/lower) feedback on running economy indicators in untrained individuals. Method: In this quasiexperimental study, twentyfour untrained men between 2327 years of age were selected through convenience sampling from Shahid Beheshti University. Their maximum speed was measured by a running session test (Vmax Test). Then, they were divided into ldquo;duration rdquo; and ldquo;distance rdquo; groups, respectively. Participants in each group completed three running sessions with either accurate or inaccurate (higher/lower) duration or distance feedback. During the sessions, the perceived exertion of each participant was observed by the Borg scale (1982). Furthermore, cardiovascular measurements were recorded through the Gas analyzer system. Spss 22 software was used to analyze the data. Results: The repeated measures ANOVA test has shown that ratings of perceived exertion,vo2 consumption and HR measures were significantly lower during inaccuratelower feedback trials (P< 0/05). But there were not any significant differences in the dependent variables between duration and distance groups. Conclusions: This study has demonstrated that running economy and perceived exertion in untrained men were affected by the provision of inaccurate duration and distance feedback. The study indicated that the Provision of inaccuratelower duration or distance feedback could result in more economic running performance in untrained people.