ساخت و بررسی ویژگی‌های روان سنجی مقیاس سلامت اجتماعی شهری

زمینه: سلامت اجتماعی شهری به عنوان شرایط سالم جامعه یکی از شاخص‌های رفاه و پویایی جوامع محسوب می‌گردد. جهت ارتقاء سلامت اجتماعی شهری نیاز است که با توجه به شرایط هر جامعه‌ شاخص منحصر به فردی پیشنهاد شود. در ایران هم چند شاخص برای ارتقاء سلامت اجتماعی طراحی شده است که در برنامه‌ریزی‌های مدیریت شهری مورد توجه قرار می‌گیرد ولی تاکنون مقیاسی برای سنجش وضعیت سلامت اجتماعی شهری ارائه نشده است. هدف: هدف از پژوهش حاضر ساخت و بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس سلامت اجتماعی شهری بود. روش: این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری کلیه شهروندان شهر تهران بودند، حجم نمونه 562 نفر از ساکنین شهر تهران بودند که از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی تحلیل گردید. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی بیانگر 6 عامل انسجام اجتماعی شهری، حقوق شهروندی، عدالت شهری، دلبستگی شهری، هویت شهری و پایداری شهری برای سلامت اجتماعی شهری بود. میزان قابلیت اعتماد کل مقیاس با استفاده از آلفای کرونباخ در اجرای اولیه 0/89 و در اجرای نهایی 0/91 به دست آمد که نشان دهنده قابلیت اعتماد مطلوب مقیاس است. همچنین مقیاس از درستی محتوایی و عاملی مناسبی برخوردار بود. نتیجه گیری: مقیاس سلامت اجتماعی شهری در اعتبار‌یابی اولیه از درستی و قابلیت اعتماد مطلوبی برخوردار است و می توان از آن به عنوان یک ابزار معتبر برای سنجش سلامت اجتماعی شهری استفاده کرد.

Construction and evaluation of psychometric properties of urban social health

Background: Urban social health as a healthy condition of society is one of the indicators of welfare and dynamism of societies. In order to promote urban social health, it is necessary to propose a unique indicator according to the conditions of each community. In Iran, several indicators have been designed to promote social health, which are considered in urban management plans, but so far no scale has been provided to assess the status of urban social health. Aims: The purpose of this study was to construct and investigate the psychometric properties of the Urban Social Health Scale. Method: This research was descriptive and correlational. The statistical population was all citizens of Tehran, the sample size was 562 residents of Tehran who were selected through available sampling. Data were analyzed using exploratory factor analysis. Results: The results of exploratory factor analysis identified six factors of urban social cohesion, citizenship rights, urban justice, urban attachment, urban identity and urban sustainability for urban social health. The reliability of the whole scale was obtained using Cronbach #39;s alpha in the initial implementation of 0.89 and in the final implementation of 0.91, which indicates the optimal reliability of the scale. The scale also had good content and factor accuracy. Conclusions: The Urban Social Health Scale has good validity and reliability in initial validation and can be used as a valid tool for measuring urban social health