ارزیابی چقدر می تواند گمراه کننده باشد؟ یک مطالعه موردی در اختلال شخصیت مرزی

زمینه: تشخیص درست به ویژه در اختلالات شخصیت برای گزینش مناسب ترین روش مداخله همواره چالش برانگیز است با این حال همخوانی بین روش های تشخیصی بر پایه خودگزارش دهی درمانجویان با روش های مبتنی بر ارزیابی متخصصان بالینی رضایت بخش نیست. هدف: هدف این پژوهش بررسی همخوانی روش تشخیصی بر پایه ارزیابی متخصص بالینی و روش مبتنی بر خودگزارش دهی درمانجو، برای گزینش مناسب ترین شیوه تشخیص گذاری بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه موردی بالینی بود. داده ها با استفاده از ابزارهای مصاحبه بالینی ساختاریافته (scidii؛ فرست و همکاران، 1994)، پرسشنامه میلون3 (میلون، 1994) و مصاحبه بدون ساخت از یک درمانجوی مرد 30 ساله بدست آمد و مورد تجزیه و تحلیل تبیینی قرار گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد در مصاحبه بالینی ساختاریافته درمانجو واجد تشخیص اختلال شخصیت مرزی است و در پرسشنامه میلون3 با وجود قابلیت اعتماد نیمرخ، برافراشتگی در مقیاس مرزی وجود ندارد. نتیجه گیری: همخوانی بایسته بین دو روش مبتنی بر ارزیابی متخصص بالینی و روش برپایه خودگزارش دهی در این مطالعه موردی دیده نشد. به طور کلی نتایج این پژوهش بیانگر این بود که استفاده از آزمون های شناخته شده و قابل اطمینان همواره نتایج قابل اعتمادی به دنبال نخواهد داشت و ترکیب چند خاستگاه ارزیابی در تشخیص گذاری شایسته تر و سودمندتر است و به نتایج قابل اطمینان تری می انجامد.

How confusing an assessment might be? a case study in borderline personality disorder

Background: Accurate diagnosis especially in personality disorders has been always challenging to select the most appropriate intervention method. However, the consistency between diagnostic methods based on patientchr('39')s selfreport and methods based on the evaluation of clinicians is not satisfactory. Aims: The present study aimed to investigate the consistency of diagnostic method based on clinicianchr('39')s evaluation and the method based on the patientchr('39')s selfreport to select the most appropriate diagnostic method. Method: The present study was a clinical case study. The data were obtained from a 30yearold male client using Structured Clinical Interview (SCIDII; First et al., 1994), Millon Clinical Multiaxial InventoryIII (MCMIIII; Millon, 1994), and unstructured interview assessment tools, and were explanatorily analyzed. Results: According to the results, the client was diagnosed with borderline personality disorder to the SCIDII, and despite the profile validity, there was found no elevation at the borderline scale of the MCMIIII. Conclusions: No appropriate consistency was found between the method based on the evaluation of clinician and selfreportbased method in this case study. In general, the results of the present study indicated that known and valid tests will not always lead to reliable results and the combination of several sources of evaluation is more appropriate and effective and result in more reliable results