پیش بینی پیشرفت و مسئولیت پذیری براساس ادراک شایستگی، تاب آوری و نوجویی دربین دانشجویان

زمینه: در خصوص ارتباط میان پیشرفت و مسئولیت پذیر با ادراک شایستگی، تاب آوری و نوجویی پژوهش های اندکی وجود داشته و ماهیت این روابط دقیقاً مشخص نیست. به عبارتی دیگر، هنوز مشخص نیست که آیا پیشرفت و مسئولیت پذیری متاثر از ویژگی های شخصیتی نوجویی، ادراک شایستگی و تاب آوری می باشد. هدف: تحقیق حاضر بررسی نیاز به پیشرفت و مسئولیت پذیری براساس ادراک شایستگی، تاب آوری و نوجویی در دانشجویان صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر کاربردی و از نظر روش از نوع پژوهش های همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل 987 نفر دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران و نمونه پژوهش شامل 350 نفر بود که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. و داده های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار گردآوری تحقیق شامل پرسش نامه انگیزه پیشرفت هرمنس (1977)، پرسشنامه سنجش مسئولیت پذیری کالیفرنیا (1987)، مقیاس ادراک شایستگی هارتر (1985)، مقیاس تاب آوری کانر دیویدسون (2003) و پرسشنامه سرشت و منش کلونینگر (1994) بود. یافته‌ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر نشان داد که؛ ادراک شایستگی و تاب آوری و نوجویی با متغیر نیاز به پیشرفت رابطه مستقیم و معنی داری دارند. هم چنین، ادراک شایستگی، نوجویی و تاب آوری با متغیر مسوولیت پذیری رابطه مستقیم و معنی داری دارند. ادراک شایستگی و نوجویی، می‌تواند میزان نیاز به پیشرفت تحصیلی را به‌طور معنی‌داری در سطح (0/001>p) پیش‌بینی کند. تاب آوری نمی‌تواند میزان نیاز به پیشرفت تحصیلی را به ‌طور معنی‌داری پیش‌بینی کند. ادراک شایستگی و تاب آوری نمی‌تواند میزان مسئولیت‌پذیری را پیش بینی کند و نوجویی می‌تواند میزان مسئولیت‌پذیری را به‌طور معنی‌داری در سطح (0/001>p) پیش‌بینی کند. نتیجه گیری: می توان گفت ادراک شایستگی و نوجویی به عنوان جزئی از ویژگی های شخصیت قدرت پیش بینی کنندگی عادت ها، رفتارها و یا عملکرد افراد را در شرایط متفاوت دارند.

Assessing need for achievement and responsibility based on perceptions of competency, resilience and innovation among the students

Background: There has been little research on the relationship between achievement and responsibility with perceptions of competence, resilience and innovation, and the nature of these relationships is unclear. In other words, it is not yet clear whether progress and responsibility are influenced by the personality traits of innovation, competence perception, and resilience. Aims: The present study investigated the need for progress and responsibility based on studentschr('39') perceptions of competence, resilience and innovation. Method: The present study is applied and in terms of method is a correlational research. The statistical population of this study included 987 male and female students of Islamic Azad University, Gachsaran Branch and the sample consisted of 350 people who were selected by random cluster sampling. The obtained data were analyzed using Pearson correlation coefficient and path analysis. Research tools included the Hermans Progress Motivation Questionnaire (1977), the California Accountability Scale (1987), the Harter Competence Perception Scale (1985), the ConnerDavidson Resilience Scale (2003), and the Cloninger (1994) Nature and Character Questionnaire. Results: The results of Pearson correlation coefficient and path analysis showed that; Perceptions of competence and resilience and innovation with the variable need to develop a direct and significant relationship. Also, perception of competence, innovation and resilience have a direct and significant relationship with the variable of responsibility. Perception of competence and innovation can significantly predict the need for academic achievement at the level (p< 0/001). Resilience can not significantly predict the need for academic achievement. Perception of competence and resilience can not predict the level of responsibility and innovation can predict the level of responsibility significantly at the level (p< 0/001). Conclusions: It can be said that the perception of competence and innovation as part of personality traits have the power to predict the habits, behaviors or performance of people in different situations.