اثربخشی آموزش فلسفه برای کودکان بر هنجارگریزی و درگیری تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر بروجن

زمینه: برنامۀ آموزش فلسفه، طیف وسیعی از توانش ها و توانایی های فردی و اجتماعی را در دانش آموزان بهبود می بخشد، اما در بررسی اثربخشی آموزش این نوع برنامه بر هنجارگریزی و درگیری تحصیلی دانش آموزان شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش فلسفه برای کودکان بر هنجارگریزی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش آموزان پایۀ ششم ابتدایی شهر بروجن انجام شد. روش: مطالعۀ حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود، که از میان دانش آموزان پسر پایۀ ششم ابتدایی شهر بروجن در سال تحصیلی 1398، 40 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. مداخلۀ آموزش فلسفه برای کودکان ( کم، 1385) در 10 جلسۀ 60 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامۀ هنجارگریزی تحصیلی (کلارک، لیکر، گیل و گوین، 2015) و پرسشنامۀ درگیری تحصیلی (ریو، 2013) بود. تحلیل داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش فلسفه برای کودکان به طور معناداری منجر به کاهش هنجارگریزی و افزایش درگیری تحصیلی دانش آموزان پایۀ ششم ابتدایی شهر بروجن شده است (0/001 >p). نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر آموزش فلسفه برای کودکان می تواند به منظور کاهش رفتارهای هنجارگریزی و افزایش درگیری تحصیلی در محیط های آموزشی مورداستفاده قرار گیرد.

The effectiveness of philosophy for children program on academic incivility and academic engagement of sixth grade male students in borujen

Background: Philosophy programs can improve a broad range of students rsquo; individual and social competencies. Aims: The current research was conducted to determine the effectiveness of philosophy for children program on academic incivility and academic engagement of sixthgraders in elementary schools in Borujen, a city in Chaharmahal and Bakhtiari province of Iran. Method: A pretest/posttest control group design was performed in this quasiexperimental study. The population consisted of all male sixthgraders in elementary schools in Borujen city, of whom 40 subjects were selected through a random cluster sampling and randomly divided into experimental and control groups. The participants were then given the intervention program of philosophy for children (Cam, 2001) for ten 60minute sessions. The research tools included Clark et al (2015) the academic incivility questionnaire and the Reeve academic engagement questionnaire (2013). Data analysis was performed using a multivariate analysis of covariance. Results: It was observed that the philosophy for children program significantly decreased academic incivility and increased academic engagement of the sixth graders (p< 0/001). Conclusions: Such finding suggest that implication of philosophy for children program in educational settings can positively influence the academic engagement and academic incivility