اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر والدگری موثر و کیفیت رابطه والد – فرزندی در مادران دارای نوجوان

زمینه: مطالعات متعددی پیرامون فرزندپروری و کیفیت رابطه والد فرزندی انجام شده است، اما پژوهشی که به بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر والدگری موثر و کیفیت رابطه والد فرزندی در مادران دارای نوجوان پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر والدگری موثر و کیفیت رابطه والد فرزندی در مادران دارای نوجوان پسر انجام شد. روش: پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل مادران دارای دانش آموز سیزده تا پانزده سال در شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 بود. 16 آزمودنی با روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (8 نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش حاضر عبارتند از: پرسشنامه والدگری موثر آلاباما (1991)، پرسشنامه کیفیت روابط والد - فرزندی (1983) و برنامه فرزندپروری مثبت (لارزره و همکاران، 2016). تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. یافته ها: برنامه فرزند پروری مثبت بر والدگری موثر و کیفیت رابطه والد فرزندی تاثیر معنادار داشت (0/001>p). نتیجه گیری: میزان والدگری موثر و کیفیت رابطه والد - فرزندی در مادرانی که در برنامه فرزندپروری مثبت شرکت داشتند افزایش یافت.

The effectiveness of triple-p (positive parenting program) on effective parenting and quality of child-parent relationship in mothers with adolescents

Background: umerous studies have been conducted on parenting and the quality of parentchild relationships, but research that neglects the effectiveness of a positive parenting program on effective parenting and the quality of parentchild relationships in mothers with adolescent has been neglected.Aims: The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of the positive parenting program (TripleP) on the effective parenting and quality of parentadolescent relationship in mothers with adolescents. Method: The research was semiexperimental with pretest, posttest and followup with the control group. The population consisted of mothers with 1315 aged adolescents in the years 2018 in Isfahan city. 16 subjects were randomly selected as a sample and randomly divided into experimental and control groups (8 subjects). The present research instruments are Alabamachr('39')s effective parenting questionnaire (1991), the parentchild relationship quality questionnaire (1983). And a positive parenting program (Larzer et al., 2016). Data analysis was performed by repeated analysis of variance. Results: Positive parenting program had a significant effect on effective parenting and the quality of parentchild relationship (P< 0/001). Conclusions: Mothers who participated in the positive parenting program had an effective rate of parenting and the quality of the parentchild relationship increased.