تاثیر آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی بر پرخاشگری کودکان تحت سرپرستی سازمان بهزیستی

زمینه: بروز پرخاشگری در کودکانی که در مراکز بهزیستی زندگی می کنند، یک مشکل شایع است که نیاز به مداخلات موثر جهت درمان و پیشگیری دارد. پیرامون مداخلات جهت کاهش پرخاشگری کودکان پژوهش هایی انجام شده است، اما پژوهشی که به بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی بر پرخاشگری پرداخته باشد، مغفول مانده است. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی بر پرخاشگری کودکان تحت سرپرستی سازمان بهزیستی بود. روش: پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کودکان 75 سال تحت سرپرستی بهزیستی استان تهران در سال 1398 بود. نمونه 30 نفر از کودکانی بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری کودکان پیش دبستانی واحدی و همکاران (1387) و پرسشنامه تاب آوری کودک و نوجوان انگار و لیبنبرگ (2009) و بسته آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی (محمدی شمیرانی،1398) بود. برای کودکان گروه آزمایش، بسته آموزشی تاب آوری طی 14 جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت اجرا شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی به طور معناداری موجب کاهش پرخاشگری و مولفه های آن (کلامی، جسمانی، کنشی و پرخاشگری کل) به استثنای مولفه پرخاشگری رابطه ای در شرکت کنندگان گروه آزمایش شد ( p<0/01). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که بسته آموزش تاب آوری مبتنی بر بازی می تواند به عنوان یک مداخله موثر جهت کاهش پرخاشگری کودکان مورد استفاده گیرد.

The effect of play-based resilience training on aggression in children under the supervision of the state welfare organization

Background: the emergence of aggression in children living in Welfare Centers is a prevalent problem that requires effective interventions for treatment and prevention. Researches have been conducted on interventions to reduce aggression in children, but the type of research that examines the effectiveness of PlayBased Resilience Training on aggression has been neglected. Aims: The aim of this study was to investigate the effectiveness of PlayBased Resilience Training on aggression in children under the supervision of the Welfare Organization. Method: The method of the present study was quasiexperimental with a pretestposttest design, and a control group. The statistical population included children aged 57 years under the supervision of the Tehran Welfare Organization in 2019. The sample consisted of 30 children who were selected by the convenient sampling method and randomly assigned to the study and control groups (15 individuals in each group). The research tools included the Preschooler Aggression Questionnaires of Vahedi et al. (2008), and the Child and Youth Resilience Measure of Ungar and Liebenberg (2009), and the PlayBased Resilience Training Package (Mohammadi Shemirani, 2019). For the children in the study group, the resilience training package was implemented in 14 sessions, and each session lasted for one hour. The data analysis was conducted by using the Multivariate Analysis of Covariance. Results: The results showed that PlayBased Resilience Training significantly reduced aggression and its components (verbal, physical, active, and total aggression) except for the component of relational aggression in the study group participants (p< 0/01). Conclusions: according to the findings of the present study, it can be concluded that the PlayBased Resilience Training Package can be used as an efficient intervention to reduce aggression in children