ابعاد استعلای سالمندی در زنان سالمند ایرانی: یک مطالعه پدیدار شناسی

زمینه: مطالعات متعددی پیرامون سالمندان انجام شده است. اما پژوهشی که به شناسایی ابعاد استعلای سالمندی در زنان سالمند پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تجارب زیسته زنان سالمند ایرانی از ابعاد استعلای سالمندی بود. روش: پژوهش از نوع مطالعات کیفی با روش پدیدارشناسی بود. جامعه آماری تمامی سالمندان بالای 60 سال شهر تهران در سال 1398 بود. نمونه گیری به روش هدفمند و حجم نمونه پس از اشباع نظری 6 نفر بود. ابزارهای پژوهش حاضر عبارت بود از: مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته. تحلیل داده ها با استفاده از روش کلایزی انجام شد. یافته ها: 60 مضمون فرعی و 15 مضمون اصلی استخراج گردید که در نهایت منجر به شناسایی 4 بعد یا مولفه مفهوم استعلای سالمندی شد. ابعاد استعلای سالمندی حاصل از این پژوهش عبارتند از: بعد تعالی ارتباطی، بعد تعالی خود، بعد تعالی جهان بینی و بعد موزونیت تجارب.نتیجه گیری: مفهوم استعلای سالمندی و ابعاد آن در جامعه ایرانی با مفهوم استعلای سالمندی و ابعاد آن در سایر جوامع تفاوت دارد و زنان سالمند ایرانی که به استعلای سالمندی رسیده اند، به ویژگی های رشد یافته ای اشاره می کنند که با آنچه در نظریه های سالمندی تحت عنوان خودشکوفایی یا استعلای سالمندی مطرح شده است، تفاوت هایی دارد. از جمله این ابعاد متفاوت می توان به موزونیت داشتن تجارب و تعالی در جهان بینی اشاره کرد. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند زمینه نظریه پردازی بومی در حوزه سالمندشناسی روانی اجتماعی را فراهم آورد.

Dimensions of aging in Iranian women: A phenomenological study

Background: Numerous studies have been performed on the elderly. But research that has identified the dimensions of aging transcendence in older women has been neglected. Aims: The aim of this study was to investigate the lived experiences of elderly Iranian women from the dimensions of aging transcendence. Method: The research was a qualitative study with phenomenological method. The statistical population was all the elderly over 60 years old in Tehran in 1398.. Targeted sampling and sample size after theoretical saturation was 6 people.. The tools of the present study were: indepth and semistructured interviews. Data analysis was performed using Colaizzi method. Results: 60 subthemes and 15 main themes were extracted, which eventually led to the identification of 4 dimensions or components of the concept of aging. The dimensions of the aging of this research are: the dimension of communication excellence, the dimension of self excellence, the dimension of worldview excellence and the dimension of experience balance. Conclusions: The concept of aging and its dimensions in Iranian society is different from the concept of aging and its dimensions in other societies and Iranian elderly women who have reached old age, refer to the developed characteristics that with What has been proposed in theories of aging as selffulfillment or the transcendence of old age is different. These different dimensions include the balance of experience and excellence in worldview. The results of this study can provide the basis for indigenous theorizing in the field of psychosocial aging