بررسی اثربخشی آموزش توانش های خودتعیین گری بر هنجارگریزی تحصیلی و درگیری تحصیلی

زمینه: مطالعات بسیاری به بررسی رابطه توانش های خودتعیین گری با رفتارهای هنجارگریزی تحصیلی و درگیری تحصیلی پرداخته اند. اما پژوهشی که به بررسی اثربخشی آموزش توانش های خودتعیین گری بر هنجار گریزی تحصیلی و درگیری تحصیلی پرداخته باشد، مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش توانش های خودتعیین گری بر رفتارهای هنجارگریز تحصیلی و درگیری تحصیلی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر بروجن در سال تحصیلی 98-1397 بود. 43 دانش آموز با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. مداخله آموزش توانش های خودتعیین گری (فیلد و هافمن، 1994) در 10 جلسه 60 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامۀ هنجارگریزی تحصیلی (کلارک، باربوسا لیکر، گیل و نوین، 2015) و پرسشنامۀ درگیری تحصیلی (ریو، 2013) بود. تحلیل داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد، آموزش توانش های خود تعیین گری به طور معناداری منجر به کاهش هنجارگریزی تحصیلی و افزایش درگیری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر بروجن شده است (0/001 =p). نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر آموزش توانش های خودتعیین گری می تواند به منظور کاهش رفتارهای هنجارگریز و افزایش درگیری تحصیلی در محیط های آموزشی مورد استفاده قرار گیرد. به لحاظ کاربردی، می‌توان آموزش توانش های خودتعیین گری را در برنامه‌ درسی مد نظر قرار داد و محتوای کتاب های درسی را بر اساس گام‌های انگیزشی توانش های خودتعیین گری تدوین نمود.

The effectiveness of self-determination skills training on academic incivility and academic engagement

Background: In many studies, the association of selfdetermination skills with academic incivility behaviors and academic engagement has been assessed. However, neither has investigated the effectiveness of selfdetermination skills training on academic incivility behaviors and academic engagement. Aims: The current research was conducted to determine the effectiveness of selfdetermination skills training on academic incivility behaviors and academic engagement. Method: A pretest/posttest control group design was performed in this quasiexperimental study. The population consisted of allmale junior high school students in the city of Borujen in the year 20182019, of whom 43 subjects were selected through a random cluster sampling and randomly divided into experimental and control groups. The participants were then given the intervention program of selfdetermination skill training (Field Hoffman, 1994) for ten 60minute sessions. The research tools included Clark et al (2015) the academic incivility questionnaire and the Reeve academic engagement questionnaire (2013). Data analysis was performed using a multivariate analysis of covariance. Results: It was observed that the selfdetermination skill training significantly decreased academic incivility and increased academic engagement of the junior high school students (p= 0/001). Conclusions: Such finding suggest that implication of selfdetermination skill training in educational settings can positively influence the academic engagement and academic incivility. As practically possible, curriculums should include selfdetermination skills training and textbooks should contain motivational steps of selfdetermination skills