پیش‌بینی نارسیسیزم آسیب‌شناختی بر اساس آسیب‌های دوران کودکی و به واسطۀ نقص در شفقت خود و احساس شرم

زمینه: به‌رغم پیشینه طولانی مطالعات بالینی و همچنین مطالعات اخیر تجربی در زمینۀ نارسیسیزم آسیب‌شناختی، این پدیده همچنان یک وضعیت گیج‌کننده و متناقض باقی مانده است، لذا پژوهش در زمینۀ عوامل پیش‌بینی کننده آن می‌تواند تا حدودی به شناخت ما از این پدیدۀ روانشناختی کمک کند. آسیب‌های دوران کودکی یک عامل خطر مهم برای شکل‌گیری نارسیسیزم آسیب‌شناختی در بزرگسالی هستند، اما مطالعات اندکی در زمینۀ چگونگی این ارتباط وجود دارد. هدف: هدف مطالعۀ حاضر پیش‌بینی نارسیسیزم آسیب‌شناختی بر اساس آسیب‌های دوران کودکی و به واسطۀ نقص در شفقت خود و احساس شرم بود. روش: این مطالعه‌ توصیفی بر اساس مدل‌یابی معادلات ساختاری بود، جامعۀ آماری شامل دانشجویان دانشگاه‌های شهید ‌بهشتی، تهران و خوارزمی در سال 98-1397 بود که تعداد 340 نفر بر اساس روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه‌های خودشیفتگی مرضی پینکاس و همکاران (2009)، ترومای دوران کودکی برنستاین و همکاران (2003)، شفقت خود نف (2003) و عاطفۀ خودآگاه-3 تانگنی (1998) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون مدل‌یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آسیب‌های دوران کودکی به‌ صورت منفی بر شفقت خود، شفقت خود به‌ صورت منفی بر احساس شرم و احساس شرم به‌ صورت مثبت بر نارسیسیزم آسیب‌شناختی اثر دارند که این روابط همگی معنی‌دار بودند (p<0/001)، از سوی دیگر نتایج آزمون مدل نشان داد که شفقت خود و احساس شرم در روابط بین آسیب‌های دوران کودکی و نارسیسیزم آسیب‌شناختی نقش واسطه را دارند و در نهایت مدل پیشنهادی این مطالعه با مدل آزمون شده دارای برازش مناسب بود. نتیجه‌گیری: نقص در شفقت خود و احساس شرم نقش کلیدی در رابطۀ بین آسیب‌های دوران کودکی و نارسیسیزم آسیب‌شناختی دارند، لذا توجه به این متغیرها هم در حیطۀ پیش‌گیری و هم در حیطۀ درمان حائز اهمیت است.

Prediction of pathological narcissism based on childhood trauma with the mediating role of self-compassion deficit and shame

Background: In spite of the long history of clinical research as well as recent experimental study of pathological narcissism, this phenomenon is still confusing and seems contradictiory. Therefore, research about its predicting factors can partly help us know about this psychological phenomenon. Childhood trauma is an important risk factor for the development of pathological narcissism in adulthood; but there are few studies on the quality of this relationship. Aims: The aim of the present study is to predict pathological narcissism, based on childhood traumas with the mediating role of selfcompassion deficit and shame. Method: It was a descriptive study and was based on structural equation modeling. The statistical population included the students of Shahid Beheshti University, Tehran university and Kharazmi University in 139798 academic year. 340 students were selected through available sampling and filled out the following questionnaires: Pathological Narcissism Inventory (Pincas et al., 2009), the Childhood Trauma Questionnaire (Bernstain et al., 1994), SelfCompassion Scale (Neff, 2003) and the Test of SelfConscious Affect3 (Tangney, 1998). The data were then analyzed by structional equation modeling. Results: The results showed that childhood trauma has a negative effect on selfcompassion and selfcompassion has a negative effect on the feeling of Shame and the feeling of Shame has a positive effect on pathological narcissism. And all these relationships were meaningful (p<0/001). On the other hand, the results of the model test showed that selfcompassion and feeling of shame play a mediating role in the relationship between childhood trauma and pathological narcissism. And finally, the proposed model of the study had a good fit with the tested model. Conclusions: Deficit in selfcompassion, and feeling of shame play a key role in the relationship between childhood trauma and pathological narcissism, therefore it is important to pay attention to these variables in both prevention and treatment.