اثربخشی آموزش مولفه‌های کیفیت زندگی کاری بر ارتقای کیفیت زندگی کاری کارکنان سازما‌ن بهزیستی

زمینه: ارائه خدمات با کیفیت به مراجعین سازمان بهزیستی می‌طلبد که به کیفیت زندگی کاری کارکنان آن توجه شود؛ اما در مورد ارتقاء کیفیت زندگی کاری کارکنان بهزیستی تحقیقی انجام نشده است. هدف: هدف این تحقیق تعیین اثربخشی آموزش مولفه‌های کیفیت زندگی کاری بر ارتقاء کیفیت زندگی کاری کارکنان ستاد و صف سازمان بهزیستی بود. روش: روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح گروه گواه نامعادل بود. از بین کارکنان ستاد و صف در ادارات بهزیستی شهر تهران و مراکز وابسته به آن در سال 1398، 30 نفر به صورت داوطلبانه گزینش و پس از نظارت بر معیارهای ورود و خروج، 15 نفر از کارکنان در گروه آزمایش و 15 نفر دیگر از آنها در گروه گواه به‌ صورت تصادفی جایگزین شدند. برنامۀ آموزشی کیفیت زندگی کاری مستخرج از پژوهش خبازی (1399) در 10 جلسه به مدت 120 دقیقه، هفته‌ای یک ‌بار به صورت گروهی اجرا ‌شد؛ سپس شرکت‌ کنندگان به پرسشنامۀ کیفیت زندگی کاری علامه (1378) پاسخ دادند. یافته ها: تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوورایانس چند متغیره و تک متغیره نشان داد که تفاوت دو گروه آزمایش و گواه از لحاظ نمرۀ پس‌آزمون کیفیت زندگی کاری (0/05 p) معنی‌دار است. نتیجه گیری: برنامه‌های آموزشی کیفیت زندگی کاری با ایجاد تحول در سازمان، کیفیت زندگی کارکنان را ارتقاء می‌دهند.

Effectiveness of training components of quality of work life on improving the quality of work life of the welfare organization staff

Background: Providing quality services to clients of the Welfare Organization requires attention to the quality of work life of its staff; But no research has been done on improving the quality of work life of welfare staff.Aims: The purpose of this study was to determine the Effectiveness of training components of quality of work life on improving the quality of work life of staff and line staff of welfare organization in 2019. Method: The research method was quasiexperimental with Nonequivalent control group design. From the staff and line staff of welfare offices in Tehran and its affiliated centers in 2019, 30 persons were voluntarily selected and after controlling the entry and exit criteria, 15 employees in the experimental group and 15 others in the control group were randomly replaced. Training program of quality of work life extracted from Khabbazi research (2020), was conducted in 10 sessions for 120 minutes once a week as a group, and then the participants answered the Allameh questionnaire (1999) of quality of work life. Results: Data analysis using multivariate and univariate analysis of covariance showed that the difference between the experimental and control groups in terms of posttest score of quality of work life (P< 0/05) and all its components (P< 0/05) except the component of staff awareness of managers performance (P> 0/05) is significant. Conclusions: Training programs of quality of work life improve the quality of work life of employees by creating development in the organization.