اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (act) بر تعهد سازمانی کارکنان دانشگاه

زمینه: پژوهش هایی در زمینه تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس شغلی، افسردگی شغلی و ادراک انجام شده است، اما درباره تاثیر مشاوره گروهی به شیوه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تعهد سازمانی شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تعهد سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان بود. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارکنان اداری (غیر از اعضای هیات علمی) دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان در سال تحصیلی 1397-1396 بود، که 24 نفر به شیوه تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (1990) و جلسات مشاوره گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد فلکسمن و همکاران (1970). تحلیل داده ها با بهره گیری از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و تحلیل کوواریانس چند متغیری انجام شد. یافته ها: مشاوره گروهی به شیوه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری موجب ارتقاء تعهد سازمانی شرکت کنندگان گروه آزمایش در مرحله پس آزمون شد و مشاوره گروهی به شیوه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در بهبود مولفه های تعهد سازمانی کارکنان (تعهد عاطفی، تعهد مستمر و تعهد هنجاری) تاثیر مثبت و معناداری داشته است (0/01 >p). نتیجه گیری: مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث بهبود و افزایش تعهد سازمانی کارکنان شد.

The effectiveness of group counseling on acceptance-based therapy (ACT) on the organizational commitment of university staffs

Background: There has been some research on the impact of acceptance and commitment therapy on job stress, occupational depression and perception, but there is a research gap on the impact of group counseling on acceptance and commitment therapy on organizational commitment. Aims: The purpose of the present study was to determine the effectiveness of group counseling based on acceptance and commitment therapy on organizational commitment of staff of Gorgan Islamic Azad University. Method: This study was a quasiexperimental study with pretest and posttest design with control group. The statistical population of this study consisted of all the administrative staff (except faculty members) of Islamic Azad University of Gorgan in the academic year of 20172018. 24 subjects were randomly selected and randomly divided into experimental and control groups Group 12) were replaced. Research tools include the Allen Meyer (1990) Organizational Commitment Questionnaire and Flexman et al. (1970) acceptance and commitment group therapy counseling sessions. Data were analyzed using univariate analysis of covariance and multivariate analysis of covariance. Results: Group counseling based on acceptance and commitment therapy significantly improved the organizational commitment of the experimental group in the posttest phase, and group counseling based on acceptance and commitment therapy in improving the organizational commitment components of employees (emotional commitment)., Continuous commitment and normative commitment had a positive and significant effect (P< 0/01). Conclusions: Group counseling based on acceptance and commitment improved and enhanced organizational commitment of employees.