تبیین الگوی مفهومی رشد خود مبتنی بر آثار مولوی

زمینه: مطالعات پیشین به تبیین رشد خود پرداخته اند. اما پژوهشی که به تبیین الگوی مفهومی رشد خود مبتنی بر آثار مولوی پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: هدف این پژوهش تبیین الگوی مفهومی رشد خود مبتنی بر آثار مولانا بود. روش: پژوهش حاضر از نوع کیفی و روش نظریه تاویل انجام شده است. آثار مورد مطالعه مولوی در این پژوهش ابیات مثنوی، دیوان شمس و گفتار های فیه ما فیه و ابیاتی از مولانا هماهنگ با عنوان پژوهش بود. تحلیل داده ها به روش تحلیل مضمون انجام شد. یافته ها: مفاهیم رشدی ارائه شده توسط مولانا را می توان در 9 مولفۀ اصلی خلاصه کرد که عبارت‌اند از؛ خودیابی، رذیلت زدایی، اصالت خواهی، جهان بینی رشدی، پیشرانه های رشد، امساک های رشد دهنده، مولفه های اجتماعی رشد و بی تعلقی. نتیجه گیری: سیر رشد خود حرکت به سمتی غیر از درون شخص و خودیابی نیست. رشد کامل باید به خودیابی ختم شود و در مرکزی‌ترین نقطۀ دایره رشد خود ، در بی زمانی و بی مکانی آرام گیرد تا بتوان آن را فتح چکاد رشد نامید. انسان‌ها در مراتب مختلفی از طیف گسترده ی رشد قرار دارند و رشد کامل نصیب افراد محدودی نظیر پیامبران و اولیا و اوصیاست. البته که راه رشد تا نهایی ترین حالت برای بشر قابل دسترسی است و هیچ گونه انسدادی به غیر از انسدادهایی که خود شخص برای خودش ایجاد می کند در آن وجود ندارد.

Explaining the conceptual model of self-growth based on rumi's works

Background: Previous studies have explained their growth. However, research that explains the conceptual pattern of selfgrowth based on Rumichr('39')s works has been neglected. Aims: The aim of this study was to explain the conceptual pattern of selfgrowth based on Rumichr('39')s works. Method: The present study is of qualitative type and method of interpretation theory. The works studied by Rumi in this research were the verses of Masnavi, Divan Shams and the speeches of Fih Ma Ma Fih and verses from Rumi in harmony with the title of the research. Data analysis was performed by thematic analysis. Results: All the developmental concepts presented by Rumi can be summarized in 9 main components, which are: selfdiscovery, deconstructionism, originality developmental worldview, growth propulsion, and facilities. Growth, social components of growth and procrastination. Conclusions: The path of selfgrowth in Rumichr('39')s view is not moving in a direction other than within the person and selfdiscovery. Full growth must end in selfdiscovery, and at the most central point in the circle of selfgrowth, it must calm down in timelessness and helplessness so that it can be called the conquest of the boom of growth. Humans are in a wide range of growth spans, and only a handful of people, such as prophets, saints, and saints, are fully developed. Of course, the path to growth is the most accessible to mankind, and there is no obstacle other than the obstacles that one creates for oneself.