تاثیر مداخله مبتنی بر سرمایه روانشناختی بر امید، خوشبینی، تاب آوری و خودکارآمدی بیماران افسرده

زمینه: در قالب مطالعات مداخله ای، اثربخشی درمان های روانشناختی مختلف بر روی افسردگی مورد بررسی قرار گرفته است، اما پژوهشی که به بررسی تاثیر مداخله مبتنی بر سرمایه روانشناختی بر امید، خوشبینی، تاب آوری و خودکارآمدی بیماران افسرده پرداخته باشد، مغفول مانده است. هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مداخله مبتنی بر سرمایه روانشناختی برامید، خوشبینی، تاب آوری و خودکارآمدی بیماران افسرده انجام شد. روش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه این پژوهش را تمامی افراد مبتلا به افسردگی خفیف تا متوسط مراجعه کننده به مرکز مشاوره آفتاب شهر نجف آباد اصفهان در نیمه اول سال 1397 تشکیل دادند. نمونه این مطالعه 30 بیمار افسرده بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) قرارگرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه افسردگی بک (1978) و پرسشنامه سرمایه روانشناختی مک گی (2011) بود. گروه آزمایش، مداخله مبتنی بر سرمایه روانشناختی (لوتانز، یوسف و آولیو، 2007) را در 8 جلسه 90 دقیقه ای به شیوه گروهی دریافت نمودند. برای تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل کوواریانس تک متغیری و تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که مداخله مبتنی بر سرمایه روانشناختی در بهبود سرمایه روانشناختی و مولفه های امید، خوشبینی، تاب آوری و خودکارآمدی بیماران افسرده موثر بود. همچنین مداخله آموزشی در کاهش میزان افسردگی بیماران اثر مثبت داشت (0/01>p). نتیجه گیری: مداخله مبتنی بر سرمایه روانشناختی می تواند به عنوان روشی کارآمد جهت افزایش نیرومندی های امید، خودکارآمدی، تاب آوری و خوشبینی و کاهش نشانه های افسردگی در بیماران مبتلا به افسردگی مورد استفاده قرار گیرد.

The effectiveness of intervention based on psychological capital on hope, optimism, resilience, and self-efficacy among patients with depression

Background: In the frame of interventional studies, the effectiveness of various psychological interventions on depression has been examined, but no research has been conducted so far with the aim of investigating the effectiveness of intervention based on psychological capital on hope, optimism, resilience, and selfefficacy among patients with depression. Aims: The current research was conducted by the aim of investigating the effectiveness of intervention based on psychological capital on hope, optimism, resilience, and selfefficacy among patients with depression. Method: The present study was conducted by semiexperimental method using a pretestposttest and control group design. The research population included all the patients with minor to moderate depression referring to Aftab Counseling Center in Najaf Abad, Isfahan, in the first half of 2018. The study sample included 30 depressive patients who were selected by purposeful sampling method and, then, were assigned into two experiment and control groups (15 subjects per group) through random assignment method. The research tools were Beck Depression Inventory (1978) and Psychological Capital Inventory of McGee (2011). The experiment group received the intervention based on psychological capital (Lutthans, Youssef, and Avolio, 2007) in eight 90minute sessions in group. To analyze the data, univariate analysis of covariance and multivariate analysis of covariance were used. Results: Results indicated that the intervention based on psychological capital was effective on improving psychological capital and the components of hope, optimism, resilience and selfefficacy in depressive patients. Moreover, the training intervention was positively effective on reducing the depression level of patients (p< 0/01). Conclusions: The intervention based on psychological capital can be used as an effective method to increase the potency of hope, selfefficacy, resilience and optimism, and to reduce depressive symptoms in patients with depression.