پیش‌بینی شایستگی تحصیلی بر اساس سبک‌های فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک ‌شده و تنظیم هیجان دانش‌آموزان

زمینه: مطالعات متعددی به بررسی شایستگی تحصیلی، سبک های فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک شده و تنظیم هیجان پرداخته اند. اما پژوهشی که به پیش‌بینی شایستگی تحصیلی بر اساس سبک‌های فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک‌شده و تنظیم هیجان دانش‌آموزان پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی شایستگی تحصیلی بر اساس سبک‌های فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک‌شده و تنظیم هیجان دانش‌آموزان انجام شد. روش: پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر کرج در سال تحصیلی 99-1398 بود. 320 دانش‌آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (1999)، پرسشنامه سبک‌های فرزندپروری بامریند (1972)، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (1982) و پرسشنامه تنظیم هیجان گراس و جان (2003) بود. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون همزمان انجام شد. یافته‌ها: بین سبک فرزندپروری مقتدرانه، خودکارآمدی ادراک‌شده و بازارزیابی هیجانات با شایستگی تحصیلی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (0/05 p<). همچنین بین سبک فرزندپروری مستبدانه با شایستگی تحصیلی رابطه منفی معنی دار وجود داشت (0/05p<). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای سبک فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک‌شده و تنظیم هیجان توان پیشبینی 60 درصد از شایستگی تحصیلی را دارند. نتیجه گیری: سبک‌های فرزندپروری، خودکارآمدی ادراک‌شده و تنظیم هیجان قادر به پیش‌بینی شایستگی تحصیلی در بین دانش‌آموزان بودند

Predicting student’s academic competence based on parenting styles, perceived self-efficacy and emotion regulation

Background: Numerous studies have examined academic competence, parenting styles, perceived selfefficacy, and emotion regulation. But research that focuses on predicting academic achievement based on parenting styles, perceived selfefficacy, and student emotion regulation has been neglected. Aims: The aim of this study was to predict studentschr('39') academic competence based on parenting styles, perceived selfefficacy and emotion regulation. Method: The research method was descriptive correlational. The statistical population of the study included all male high school students in the city of Karaj in the academic year of 13981399. 320 students were selected by multistage cluster sampling. The present research instruments were DiPerna and Elliottchr('39')s (1999) Curriculum Assessment Scale, Bamrindchr('39')s Childhood Styles Questionnaire (1972), Sherrchr('39')s General SelfEfficacy Questionnaire (1982), and Gross Johnchr('39')s Emotional Regulation Questionnaire (2003). Data analysis was performed using correlation coefficient and regression simultaneously.Results: There is a significant positive relationship between authoritarian parenting style, perceived selfefficacy and emotional market marketing with academic competence (p< 0/05). There was also a significant negative relationship between authoritarian parenting style and academic competence (p< 0/05). The results of multiple regression analysis showed that the The variables of parenting style, perceived selfefficacy and emotion regulation have the ability to predict 60% of academic competence. Conclusions: Parenting styles, perceived selfefficacy, and emotion regulation were able to predict academic competence among students.