مقایسه شادکامی، سلامت روانی و مهارت های ارتباطی در افراد دارای حیوان خانگی و بدون حیوان خانگی

زمینه: مطالعات متعددی پیرامون مشکلات روانی و مهارت های ارتباطی افراد دارای حیوان خانگی انجام شده است، اما پژوهشی که به مقایسه شادکامی، سلامت روانی و مهارت های ارتباطی در افراد دارای حیوان خانگی و بدون حیوان خانگی پرداخته باشد مغفول مانده است. بررسی پیامدهای روانی نگهداری حیوانات و همچنین بررسی صفات شخصیتی این افراد از اهمیت خاصی برخوردار است. زندگی کردن با حیوان خانگی بر متغیرهای روانشناختی مثل شادکامی، سلامت روانی و مهارت های ارتباطی چه تاثیری می تواند داشته باشد؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه شادکامی، سلامت روانی و مهارت های ارتباطی در افراد دارای حیوان خانگی و بدون حیوان خانگی انجام شده است.روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی مقایسه ای بود. از جامعه آماری تمامی افراد دارای حیوان خانگی و افراد بدون حیوان خانگی شهر تهران تعداد 180 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه های پژوهش که شامل پرسشنامه شادکامی آرگایل و مارتین (1989)، سلامت روان عمومی گلدبرگ (1972) و مهارت های ارتباطی بارتون (1999) بود در بین نمونه های پژوهش پخش شد و داده ها با استفاده از تی مستقل و تحلیل واریانس تحلیل شد. یافته ها: تفاوت معناداری بین گروه دارای حیوان خانگی و گروه بدون حیوان خانگی در متغیرهای شادکامی، سلامت روانی و مهارت های ارتباطی مشاهده شد که این تفاوت به نفع گروه بدون حیوان خانگی بود (p≤0.001). نتیجه گیری: افرادی که بدون حیوان خانگی زندگی می کنند، شادکامی، سلامت روانی و مهارت های ارتباطی بیشتری نسبت به افرادی که با حیوان خانگی زندگی می کنند، دارند.

Comparison of happiness, mental health and communication skills in animals without animals

Background: Numerous studies have been conducted on the psychological problems and communication skills of people with pets, but research that compares happiness, mental health, and communication skills in people with and without pets has been neglected. Aims: The purpose of this study was to compare happiness, mental health and communication skills in individuals with and without pets. Method: The study was descriptive and causalcomparative. From the statistical population of all the pet and nonpet individuals in Tehran, 180 individuals were selected through available sampling. Research questionnaires including Argyle Martin Happiness Questionnaire (1989), Goldberg General Mental Health Questionnaire (1972) and Bartone Communication Skills (1999) were distributed among the study samples and data were analyzed using independent ttest and analysis of variance Were analyzed. Results: Significant differences were observed between the pet group and the pet group in the variables of happiness, mental health, and communication skills. (p le; 0/001). Conclusions: People who live without a pet have better happiness, mental health, and communication skills than people living with a pet.