مقایسه مقبولیت اجتماعی و ناگویی طبعی در بین دانش‌آموزان دارای اختلال رفتار درونی‌سازی شده و دانش‌آموزان عادی

زمینه: مطالعات متعددی به مقبولیت اجتماعی و ناگویی طبعی در بین دانش آموزان پرداخته اند. اما پیرامون مقایسه مقبولیت اجتماعی و ناگویی طبعی در بین دانش‌آموزان دارای اختلال رفتار درونی‌سازی شده و دانش‌آموزان عادی شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف: بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه مقبولیت اجتماعی و ناگویی طبعی در بین دانش‌آموزان دارای اختلال رفتار درونی‌سازی شده و دانش‌آموزان عادی شهر اصفهان انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر علی مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان دارای اختلال رفتار درونی‌سازی شده و نوجوانان عادی در مقطع دوره اول متوسطه در سال تحصیلی 97-1396 در شهر اصفهان بود. حجم نمونه شامل 50 دانش‌آموز دارای اختلال رفتار درونی‌سازی شده و 50 نوجوان عادی شهر اصفهان بود که به روش نمونه‌گیری روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل سیاهه رفتاری کودکان و نوجوانان (آخنباخ و رسکورلا، 2001)؛ ناگویی طبعی (بگبی، پارکر و تیلور، 1994)، مقیاس مقبولیت اجتماعی (فورد و رابین، 1970) و پرسشنامه عوامل دموگرافیک بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که نتایج نشان داد که بین مقبولیت اجتماعی و ناگویی طبعی در بین دانش‌آموزان دارای اختلال رفتار درونی‌سازی شده و دانش‌آموزان عادی شهر اصفهان تفاوت معنادار وجود دارد (0.001>p). بدین صورت که دانش‌آموزان دارای اختلال رفتار درونی‌سازی شده در مقایسه با دانش‌آموزان عادی از میزان مقبولیت اجتماعی کمتر و ناگویی طبعی بالاتری برخوردارند. نتیجه‌گیری: می‌توان چنین نتیجه گرفت که اختلال رفتار درونی‌سازی شده به دلیل آسیب‌پذیری روانشناختی، هیجانی و اجتماعی، مقبولیت اجتماعی پایین و ناگویی طبعی بالا را به همراه دارد.

Compare social desirability and alexithymia among students with internalized behavioral disorder and normal students

Background: Numerous studies have addressed social acceptance and natural disability among students. But there is a gap in the comparison between social acceptance and natural disability among students with internalized behavioral disorders and normal students. Aims: Therefore, The present study was conducted aiming to compare social desirability and alexithymia among students with internalized behavioral disorder and normal students in the city of Isfahan. Method: The research method was causalcomparative. The statistical population included all first high school adolescents with internalized behavioral disorder and normal ones in academic year 201718 in the city of Isfahan. The sample size in the study included 50 students with internalized behavioral disorder and 50 normal adolescents in the city of Isfahan who were selected through multistage clustered random sampling method. The applied instruments included children and adolescents behavioral inventory, alexithymia, social desirability scale and demographic factors questionnaire. The data from the study were analyzed through repeated measurement MANOVA method. Results: The results showed that there is a significant difference between social desirability, alexithymia among students with internalized behavioral disorder and normal students in the city of Isfahan (p<0/001). Thus, students with internalized behavioral disorder have lower social acceptability and higher alexithymia than normal students. Conclusions: It can be concluded that internalized behavior disorder is associated with psychological, emotional and social vulnerability, low social acceptability and high natural cognition.