اثربخشی زوج‌درمانگری هیجان مدار بر حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی زوجین نابارور

زمینه: ناباروری در سراسر جهان و در همه فرهنگ‌ها به عنوان یک تجربه تنش آور، بحرانی و تهدیدکننده ثبات فردی، زناشویی، خانوادگی و اجتماعی شناخته شده است. اما مسئله اصلی اینست، آیا زوج‌درمانگری هیجان مدار بر حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی زوجین نابارور تاثیر دارد؟ هدف: اثربخشی زوج‌درمانگری هیجان مدار بر حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی در زوجین نابارور بود. روش: پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون -پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری را زوج‌های نابارور مراجعه‌کننده به مراکز خصوصی زنان و نازایی شهر قم در نیمه دوم سال 1394 و نیمه اول سال 1395 تشکیل دادند. 30 زوج به صورت نمونه‌گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (15 زوج) و گواه (15 زوج) جایگزین شدند. ابزار پژوهش عبارتند از، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چندبعدی (زیمت، داهلم، زیمت و فارلی، 1988)، مقیاس احساس تنهایی اجتماعی عاطفی برای بزرگسالان (دیتوماس، برنن و بست، 2004) و برنامه آموزش زوج جانسون (2004). تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل کوواریانس چند متغیری انجام شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که زوج‌ درمانگری هیجان مدار باعث افزایش معنادار میانگین نمرات پس آزمون متغیر حمایت اجتماعی ادراک شده و خرده مقیاس‌های آن (حمایت دوستان، حمایت خانواده و حمایت افراد خاص) در گروه آزمون گردید (p<0/05). همچنین نتایج بیانگر آن بود که میانگین نمرات پس آزمون متغیر احساس تنهایی و خرده مقیاس‌های آن (تنهایی رمانتیک، تنهایی خانوادگی و تنهایی اجتماعی) در گروه آزمون و گواه تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند (p<0/05). نتیجه‌گیری: آموزش مبتنی بر زوج‌ درمانگری هیجان مدار باعث بهبود حمایت اجتماعی ادراک شده در زوجین گردید و احساس تنهایی آنان را کاهش داد.

The effectiveness of emotionally focused couple therapy on perceived social support and feeling of loneliness among infertile couples

Background: Infertility has been recognized worldwide as a stressful, critical and threatening experience of personal, marital, family and social stability throughout the world and across cultures. But the key question is, does emotionfocused therapy affect perceived social support and the loneliness of infertile couples? Aims: The effect of emotionfocused couple therapy on perceived social support and loneliness in infertile couples. Method: This study was quasiexperimental with pretest and posttest design with control group. The statistical population consisted of infertile couples referring to private centers for women and infertility in Qom in the second half of 2015 and the first half of 2016. Thirty couples were selected by purposive sampling and were randomly divided into two groups (15 couples) and control (15 couples). Research instruments include the Multidimensional Perceived Social Support Scale (Zimet, Dahlm, Zimet Farley, 1988), the Adult Social Emotional Loneliness Scale (Ditomas, Bernen Bast, 2004) and the Johnson Couple Training Program (2004). Data analysis was performed using multivariate analysis of covariance. Results: The results showed that emotionfocused couple therapy significantly increased the mean scores of perceived social support variable and its subscales (friends support, family support and support). Specific individuals) in the test group (P<0/05). The results also showed that the mean of posttest scores of variable sense of loneliness and its subscales (romantic loneliness, family loneliness and social loneliness) were significantly different in the experimental and control groups (P<0/05). Conclusions: Couplebased training in emotionfocused therapy improved perceived social support in couples and reduced their sense of loneliness.