رابطه‌ی نهایی خواهی‌گرایی و ذهن‌آگاهی با فرسودگی تحصیلی از طریق میانجی‌گری خویشتن‌پذیری غیرمشروط و سبک‌های کنارآمدن در دانش‌آموزان پسر

زمینه: در مطالعات پیشین مشخص شده است که متغیر فرسودگی تحصیلی تحت تاثیر متغیرهای گوناگون مانند نهایی گرایی خواهی و ذهن آگاهی است، اما فرآیند این تاثیرگذاری به ویژه از طریق متغیر میانجی نشان داده نشده است. هدف: آزمون مدل رابطه ی نهایی خواهی گرایی با فرسودگی تحصیلی با میانجی گری خویشتن پذیری غیرمشروط و سبک های کنارآمدن بود. روش: روش پژوهش، غیرآزمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری را تمام دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تهران. در سال تحصیلی 1396-1395 تشکیل داده بود. نمونه ای به تعداد 510 نفر با روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شد. داده ها از طریق مقیاس فرسودگی تحصیلی ماسلش (2002)، مقیاس نهایی خواهی گرایی چند بعدی فراست و همکاران (1990)، مقیاس خویشتن پذیری غیرمشروط چمبرلین و هاگا (2001)، مقیاس ذهن آگاهی کنتاکی بئر و همکاران (2004) و مقیاس کنارآمدن با موقعیت های تنش آور اندلر و پارکر (1990) به دست آمد. یافته ها: داده ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری تحلیل شد. شاخص های برازش مدل، برازش مدل را با داده ها نشان می دهد (χ2=2/969, gfi=0/933, agfi=0/901, cfi=0/975, nfi=0/963,rmsea=0/063). نتایج پژوهش نشان داد مسیر مستقیم نهایی خواهی گرایی سازگارانه به فرسودگی تحصیلی، سبک های کنارآمدن مسئله محور (p<0/05) از لحاظ آماری معنی دار بودند. همچنین، رابطه نهایی خواهی گرایی سازش نایافتهانه با سبک های کنارآمدن مسئله محور و هیجان محور، خویشتن پذیری غیرمشروط (p<0/05) معنی دار بودند. رابطه نهایی خواهی گرایی سازش نایافتهانه با فرسودگی تحصیلی (p<0/05) غیر معنی دار بود. رابطه ذهن آگاهی با خویشتن پذیری غیرمشروط (p>0/05) معنی دار بود. به علاوه، رابطه ذهن آگاهی با فرسودگی تحصیلی، سبک های کنارآمدن مسئله محور و هیجان محور (0/05

The relationships between perfectionism, mindfulness and academic burnout with mediating role of unconditional self-acceptance and coping style in in high school boy students in Tehran

Background: Previous studies have determined that academic burnout is influenced by a variety of variables including perfectionism and mindfullness, but the important point in these studies is that the process of influencing has not been shown, especially through the mediating variabl. Aims: The aim of the present study was to examine the model of causal relationship of perfectionism and mindfillness with academic burnout with mediating role of unconditional selfaceptance and coping styles. Method: The population of this study consists of all all male high school students in Tehran in 139596. The sample of this study consists of 510 students who were selected by multistage random sampling method. The variables were measured by Multidimensional Perfectionism Scale Frost et al (1990) and Maslach burnout Questionnair (2002), Coping Inventory for Stressful Situations Endler and Parker (1990) and The Kentucky Inventory of Mindfulness Skills Baer et al (2004). Results: The Data were analyzed according to structural equation modeling (SEM) method. The fitness indicators of the model showed the proper fit with the data ( chi;2=2/969, GFI=0/933, AGFI=0/901, CFI=0/975, NFI=0/963, RMSEA=0/063). The result showed that the direct paths of adaptive perfectionism to academic burnout, unconditional selfaceptance, problemoriented coping and problemoriented coping were statistically significant (p<0/05). Also, the paths from maladaptive perfectionism to unconditional selfaceptance, problemoriented coping and emotionoriented coping were statistically significant (p<0/05). The relationship between mindfulness and unconditional selfaceptance was significant (p<0/05).The relationship between maladaptive prfectionism and academic burnout was not significant (p>0/05). In addition, the relationship between mindfulness and academic burnout, problemoriented coping, and emotionoriented coping styles was not insignificant (p>0/05). The results of indirect path from adaptive perfectionism and maladaptive perfectionism and mindfullness to academic burnout by unconditional selfaceptance, problemoriented coping and emotionoriented coping were significant. Conclusions: The results of the research showed that the perfectionism and mindfulness are directly and indirectly related to academic burnout whit the mediators of coping styles and unconditional selfaceptance.