تاثیر رهنمودهای کلامی حین تمرینات مشاهده ای بر عملکرد پرتاب از بالای شانه کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم

زمینه: در تحقیقات متعدد اثربخشی دستوراالعمل های کلامی و تمرینات مشاهده ای به صورت مجزا نشان داده شده است اما اثر همزمان این دو متغیر بر عملکرد حرکتی کودکان اوتیسم هنوز مبهم است. هدف: تعیین اثر دو نوع دستورالعمل کلامی توجه به اثرات و الگوی حرکت هنگام مشاهده الگو بر عملکرد پرتاب از بالای شانه کودکان اوتیسم بود. روش: این پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کودکان اوتیسم مرکز نیک اندیشان شهرستان ساری بودند (68 نفر) که تعداد 24 کودک 7 تا 10 سال اوتیسم بصورت دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه الگودهی تمرکز روی الگوی حرکت و الگودهی تمرکز روی اثرات حرکت قرار گرفتند. تمرینات (بر اساس العبود و همکاران، 2002) هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار مدل ماهر پرتاب از بالای شانه بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می‌کرد. قبل و بعد از مداخلات عملکرد حرکتی هر دو گروه توسط آزمون پرتاب از بالای شانه (چیوویاکوفسکی و همکاران، 2008) ارزیابی و از طریق آزمون های تحلیل واریانس مرکب، t مستقل و همبسته تحلیل گردید. یافته ها: هر دو گروه افزایش معنی داری در عملکرد پرتاب از بالای شانه از پیش آزمون تا پس آزمون نشان دادند (p≤0.05 ). در مرحله پس آزمون نیز گروه الگودهی تمرکز روی اثرات حرکت نسبت به گروه الگودهی تمرکز روی الگوی حرکت به طور معنی داری عملکرد بالاتری داشت (0/05p le;). نتیجه گیری: ارائه دستورالعمل های کلامی به اثرات حرکت الگوی مشاهده ای موجب بهبود عملکرد حرکتی در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم می شود.

The effect of verbal instructions during observational training on overarm throwing in children with autism spectrum disorder

Background: Numerous studies have shown the effectiveness of verbal instructions and observational training separately, howevere, the simultaneous effect of these two variables on motor performance in autistic children is unclear yet. Aims: to determine two type of verbal instruction to effect and form of movement during observing the model on overarm throwing in autism children. Method: This study was quasiexperimental with pretest and posttest design. The statistical population of the study was all autistic children of Nik Andishan Center of Sari (68 persons). 24 children aged 710 years were selected as the sample and randomly divided into two groups of patternfocusing on pattern of movement and patternfocusing on effects. Movements were affected. Exercises (according to alAbboud et al., 2002) in both groups included observing 10 skillful throwing models over the shoulder, with each group receiving prior instruction of its own. Before and after the interventions, motor performance of both groups was evaluated by the shoulder throwing test (Chivoyakovsky et al., 2008) and analyzed by paired ttest, ANOVA. Results: both groups showed a significant increase from the pretest to posttest in the performance of overarm throwing (p le;0/05). In the posttest, the modelingfocus on movement effects group compared to the modelingfocus on movement forms group had significantly higher performance (p le;0/05). Conclusions: Providing verbal instructions to movement effects of observed model improve the motor performance in children with autism spectrum disorder.