مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری با هیپنوتراپی شناختی و حساسیت‌زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد (emdr) بر کاهش علایم استرس پس از سانحه زنان سیل زده

زمینه: حوادث طبیعی مانند سیل، یکی از تجارب مستقیم حوادث آسیب زا است که می تواند زمینه ساز اختلالات روانشناختی بوده و مستلزم اجرای مداخلات روانشناختی می باشد. از این رو، مساله پژوهش حاضر تعیین و مقایسه مداخلات اثربخش در زمینه کاهش علایم اختلال استرس پس از سانحه است. هدف: مقایسۀ اثر بخشی درمان شناختی رفتاری با هیپنوتراپی و حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد بر کاهش علایم اختلال استرس پس از سانحه زنان سیل زده بود. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون چهار گروهی بود. جامعۀ آماری، شامل کلیه زنان میانسال سیل زده شهر پل دختر استان لرستان در سال 1398بود. 100 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند و در گروه‌های آزمایش (3 گروه 20 نفره) و کنترل (یک گروه 20 نفره) به تصادف گمارش شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: جلسات مداخلاتی حساسیت‌زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد (emdr) شاپیرو (2001)، جلسات مداخله ای هیپنوتراپی شناختی (علاءالدین، ترجمه ارقبایی و همکاران، 1394) و مقتدر، حسن زاده، میرزاییان و دوستی (1395)، طرح درمان شناختی رفتاری اهلرز و کلارک (2000) و اهلرز و همکاران (2005) و مقیاس خودسنجی تاثیر رویداد (iesr ) هوروویتز و همکاران (1987). تحلیل داده ها با روش تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بن فرونی انجام شد. یافته ها: سه روش مداخلاتی شناختی رفتاری، هیپنوتراپی شناختی و emdr بر کاهش اختلال استرس پس از سانحه تاثیر معنادار داشتند (p<0/01 ). درمان شناختی رفتاری تاثیر بیشتری نسبت به emdr بر کاهش اختلال استرس پس از سانحه داشت (p<0/01 ). نتیجه گیری: می توان برای کاهش استرس پس از سانحه از درمان شناختی رفتاری بهره برد.

Comparison of the effectiveness of cognitive behavioral therapy with cognitive hypnotherapy and eye movement desensitization (EMDR) and reprocessing on the reduction of traumatic stress symptoms of flooded women

Background: Natural events such as floods are one of the direct experiences of traumatic events that can cause psychological disorders and require psychological interventions. Therefore, the purpose of the present study is to determine and compare effective interventions to reduce the symptoms of posttraumatic stress disorder. Aims: To compare the efficacy of cognitive behavioral therapy with hypnotherapy and desensitization through eye movements and reprocessing to reduce the symptoms of traumatic stress disorder in flooded women. Method: This study was a quasiexperimental study with four groups pretest and posttest design. The statistical population consisted of all middleaged women in thirteen middleaged cities of Lorestan province in 1398. 100 subjects were selected by random sampling method and were randomly assigned to experimental (3 groups of 20) and control (one group of 20). Research instruments are: Shapiro (2001), Eye Movement and Reprocessing (EMDR) Intervention Hypotheses, Cognitive Hypnotherapy Intervention Sessions (Aladdin, Aragbi et al., 2015) and Moghtadar, Hassanzadeh, Mirzaiian 1395), Ehlers Clark (2000) and Ehlers et al. (2005) CognitiveBehavioral Therapy Plan, and Horowitz et al. (1987) Event Impact Scale (IESR). Data were analyzed using covariance analysis and Bonferroni post hoc test. Results: Three methods of cognitive behavioral intervention, cognitive hypnotherapy and EMDR had significant effect on reducing posttraumatic stress disorder (p<0/01). Cognitivebehavioral therapy had more effect than EMDR on reducing posttraumatic stress disorder (p<0/01). Conclusions: Cognitivebehavioral therapy can be used to reduce posttraumatic stress disorder.