اثربخشی بهزیستی درمانگری بر احساس تنهایی و تنظیم شناختی هیجان سالمندان مبتلا به افسردگی غیربالینی

زمینه: احساس تنهایی می تواند سبب افسردگی در سالمندان شود. اما مسئله اصلی اینست، آیا بهزیستی درمانگری بر احساس تنهایی و تنظیم شناختی هیجان سالمندان مبتلا به افسردگی غیربالینی تاثیر دارد؟ هدف: اثربخشی بهزیستی درمانگری بر احساس تنهایی و تنظیم شناختی هیجان سالمندان مبتلا به افسردگی غیر بالینی بود. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سالمندان (زن و مرد) بین 65 سال تا 85 سال، ساکن در خانه سالمندان نشاط شهر مشهد، بودند. تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه احساس تنهایی راسل (1996)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون (2001)، پرسشنامه ی افسردگی سالمندان یساویج (1993) و پروتکل هشت جلسه‌ای بهزیستی درمانگری (کوک ارن و کلیش 2017). نتایج با روش آنالیز واریانس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد، بهزیستی درمانگری بر احساس تنهایی و تنظیم شناختی هیجان تاثیر معناداری داشت (p<0/05). نتیجه گیری: می‌توان برای کاهش احساس تنهایی و بهبود تنظیم شناختی هیجان سالمندان و از بهزیستی درمانگری بهره جست.

The effectiveness of well-being therapy on loneliness and cognitive emotion regulation in older adults with non-clinical depression

Background: Feeling lonely can cause depression in the elderly. But the key question is, does therapeutic wellbeing affect the feeling of loneliness and cognitive emotion regulation in elderly people with nonclinical depression? Aims: The efficacy of therapeutic wellbeing was on the feeling of loneliness and cognitive emotion regulation in elderly patients with nonclinical depression. Method: This research was a quasiexperimental study with pretest and posttest with control group. The statistical population of the study included all elderly (male and female) aged 65 to 85 years living in Nashat nursing home in Mashhad. Thirty individuals were selected by simple random sampling method and were randomly assigned into two groups of 15 experimental and control groups. Research instruments included Russell's Loneliness Questionnaire (1996), Garnefsky's Cognitive Emotion Regulation Questionnaire, Craig Spinhaun's (2001), Yasavig's Elderly Depression Questionnaire (1993), and the eightsession Therapeutic Wellbeing Protocol (Cook Ern Clich 2017). Results were analyzed by ANOVA. Results: The results showed that wellbeing therapy had a significant effect on loneliness and cognitive emotion regulation (P<0/05). Conclusions: Wealth therapy and wellbeing can be used to reduce loneliness and improve cognitive emotion regulation in the elderly.