اثربخشی رویکرد تلفیقی روایت درمانی و ایماگوتراپی بر نگرش به ازدواج در داوطلبان ازدواج

زمینه: تحقیقات زیادی اثربخشی آموزش های روایت‌درمانی و ایماگوتراپی اثرات موثری بر نگرش به ازدواج را نشان داده‌اند. اما آیا تلفیق روایت درمانی و ایماگوتراپی بر نگرش به ازدواج تاثیر دارد؟ هدف: هدف از این پژوهش تاثیر رویکرد تلفیقی روایت درمانی و ایماگوتراپی بر نگرش به ازدواج در داوطلبان ازدواج بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و گواه می‌باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دختران و پسران سن ازدواج شهر بروجرد به تعداد 80 نفر بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره 15 دختر و پسر داوطلب ازدواج (30 نفر) که تمایل به شرکت در پژوهش را داشته باشند، در مجموع 60 نفر برای گروه‌های آزمایش و کنترل انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از مقیاس نگرش به ازدواج براتین و روزن (1998) استفاده گردید. هریک از گروه‌های آزمایش 8 جلسه 11 دقیقه‌ای تلفیقی ایماگوتراپی و روایت درمانی زوجین (شاور، نوینر و آلبرت، ترجمه اورنگ، 1397) را دریافت نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری بر روی میانگین نگرش به ازدواج (نگرش بدبینانه به ازدواج، نگرش خوش بینانه به ازدواج و نگرش واقع گرایانه به ازدواج) در گروه آزمایش و کنترل، پس از کنترل پیش‌آزمون‌ها معنادار می‌باشد. لذا درمان رویکرد تلفیقی مبتنی بر روایت درمانی و ایماگوتراپی بر نگرش به ازدواج داوطلبان ازدواج به طور معناداری اثربخش می‌باشد (0/01>p). نتیجه گیری: بنابراین‌ می‌توان از آموزش تلفیقی روایت درمانی و ایماگوتراپی بر نگرش واقع بینانه به ازدواج در داوطلبان ازدواج استفاده کرد.

The impact of integrated narrative therapy and imagotherapy on attitudes to marriage in marriage volunteers

Background: research has been indicated about effectiveness of narrative therapy But does the combination of narrative therapy and imagotherapy affect attitudes to marriage? Aims: The purpose of this study was to investigate the effect of the combined approach of narrative therapy and imagotherapy on marital expectations in marriage volunteers. Method: The research method is semiexperimental with experimental and control group. The statistical population of the study consisted of 80 girls and boys of marriage age in Boroujerd. Using a convenience sampling method from 60 men and women who were willing to participate in the research, a total of 60 person were selected for the experimental and control groups. The attitude to Marriage Scale (MAS) Brateen Rosen (1998) was used for data collection. Each of the experimental groups received 8 sessions 11minute of combined Imagotherapy and Couples Narrative Therapy (Shaver, Niener Albert, Aurangz, 2018). Multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. Results: The results showed that the combined approach of imagotherapy and narrative therapy on attitude to marriage (pessimistic attitude to marriage, optimistic attitude to marriage and realistic attitude to marriage) had a positive effect on both posttest and followup (p<0/01). Conclusions: Therefore, it is possible to use a combination of narrative therapy and imagotherapy on a realistic view of marriage in marriage volunteers.