پیش بینی ناگویی هیجانی براساس سبک های دلبستگی و ابعاد کمال گرایی

زمینه: ناگویی هیجانی به معنای توصیف، تمایز و تنظیم هیجانات است. مطالعات نشان داده‌اند که این سازه در پیوند عاطفی هیجانی نسبتاً پایدار کودک با مراقب اولیه ریشه دارد و تحت تاثیر تلاش فرد برای اجتناب از احساسات از طریق تمرکز بر کامل بودن و پنهان کردنِ نقایص است. بر همین اساس، آیا می‌توان از طریق سبک‌های دلبستگی و ابعاد کمال‌گرایی ناگویی هیجانی را پیش‌بینی کرد؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی ناگویی هیجانی براساس سبک‌های دلبستگی و ابعاد کمال‌گرایی در دانشجویان دانشگاه تهران انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی همبستگی است. در این تحقیق 268 نفر (37 زن و 231 مرد) از دانشجویان به صورت داوطلبانه با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا مقیاس دلبستگی بزرگسال (بشارت، 1392)، مقیاس کمال‌گرایی چند بعدی تهران (بشارت، 1386) و مقیاس ناگویی هیجانی (بشارت، 2007) را تکمیل کنند. یافته ها: برای تحلیل داده‌های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که با افزایش نمره کمال‌گرایی خودمحور (p<0/01, r=0/30)، کمال‌گرایی دیگرمحور (p<0/01,r=-0/26) و کمال‌گرایی جامعه‌محور (p<0/05, r=0/14) ناگویی هیجانی نیز افزایش می یابد. همچنین با افزایش نمره زیرمقیاس سبک دلبستگی ایمن ((p<0/01, r=-0/35) نمره مقیاس ناگویی هیجانی کاهش و با افزایش نمره زیرمقیاس‌های سبک دلبستگی اجتنابی (p<0/01, r=0/38) و دوسوگرا (p<0/01, r=0/38) ناگویی هیجانی افزایش می‌یابد. نتایج همچنین نشان دادند که دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا به همراه کمال گرایی خودمحور در مجموع 26% از تغییرات ناگویی هیجانی را تبیین می‌کنند (0/01>p). نتیجه گیری: این بدان معنی است که ناکامی کودک در رابطه ایمن با مراقب به ناگویی هیجانی منجر می شود و تلاش های کمال گرایانه نیز روبرو شدن، شناختن، تمایز و توصیف احساسات را به تعویق می اندازند.

Predicting alexithymia based on attachment styles and perfectionism dimensions

Background: Alexithymia is difficulty in describing, differentiating and regulating emotions. This construct is rooted in the relatively stable emotional bond of the child with the primary caregiver and it continues under the influence of one's effort to avoid emotions by focusing on perfectness and hiding defects. Based on these, does it possible to predict alexithymia by attachment styles and dimentions of perfection? Aims: The present study was carried to predict alexithymia based on attachment styles and dimensions of perfectionism in students of University of Tehran. Method: current study is descriptivecorrelation research. 268 students (37 women and 231 men) from University of Tehran completed the Adult Attachment Inventory (Besharat, 1392), Tehran's Multidimensional Perfectionism Scale (Besharat, 1386) and Farsi Toronto Alexithymia Scale 20 (Besharat, 2007) by accessible sampeling, voluntarily. Results: The analysis of data involves Pearson rsquo;s correlation coefficient and simultaneous regression analytic. The results demonstrated that as the selforiented (p<0/01, r=0/30), otheroriented (p<0/01, r=0/26) and socialoriented (p<0/05, r=0/14) perfectionism increased, the scores of alexithymia increased too. Results also showed that increasing in secure attachment subscale (p<0/01, r=0/35), the alexithymia score reduce and an increasing in avoidance (p<0/01, r=0/38) and ambivalence (p<0/01, r=0/38) attachment sunscales, the alexithymia score increased. Findings showed that secure, avoidance, and ambivalent attachment styles, along with selforiented perfectionism, explained 26% of alexithymia variances (p<0/01) Conclusions: This means that child's failure to have a secure relationship with the caregiver leads to alexithymia and perfectionism that operate as a means to selfexpression during the development also delay recognition and description of emotions so that alexithymia persists.