مدل پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس تاب آوری با در نظر گرفتن نقش میانجی استرس ادراک شده

زمینه: بهزیستی روانشناختی به طور گسترده ای به عنوان احساس شادی و نبود فشار روانی در زندگی تعریف می شود و تحقیقات زیادی در زمینه مدل های پیش بینی موجود برای بهزیستی روانشناختی بر اساس تاب آوری انجام گردیده است، اما نقش میانجی استرس ادراک شده بر این فرآیند مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین برازش مدل پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس تاب آوری با در نظر گرفتن نقش میانجی استرس ادراک شده در دانشجویان بود. روش: روش پژوهش، توصیفی و از نوع توصیفیهمبستگی و روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری تمام دانشجویان دختر مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی دانشگاه های تهران در سال تحصیلی 139697 بودند. تعداد نمونه 382 دانشجو بود که با روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری کونور دیویدسون(2003)، پرسشنامه ی بهزیستی روانشناختی ریف(1989) و پرسشنامه ی استرس ادراک شده ی کوهن(1983) بودند. برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد شاخص های برازش مدل پژوهش مورد قبول بودند. نتیجه گیری: متغیر تاب آوری بر بهزیستی روانشناختی هم اثر مستقیم و هم اثر غیرمستقیم(به واسطه ی استرس ادراک شده) داشت (p<0/05).

Predictive model of psychological well-being based on resilience considering the mediating role of perceived stress

Background: Psychological wellbeing has been widely defined as the feeling of happiness and lack of stress in life, and numerous studies have been conducted regarding predictive models of psychological wellbeing based on resilience, but the mediating role of perceived stress on this process has not been examined. Aims: The present study aimed to determine the fit of predictive model of psychological wellbeing based on resilience considering the mediating role of perceived stress in university students. Method: The research method was descriptivecorrelational and of structural equation modeling type. The statistical population was all undergraduate students who were studying at Tehran universities during the academic year 20172018. A total of 382 university students were selected using multistage random sampling. The research instruments included the ConorDavidson Resilience Questionnaire (2003), Reif's Psychological Wellbeing Questionnaire (1989), and Cohen's Perceived Stress Questionnaire (1983). For data analysis, structural equation modeling was used. Results: The results showed that the fit indices of the research model were acceptable. Conclusions: The resilience variable had both direct and indirect effects on psychological wellbeing (through perceived stress) (p<0/05).