اثربخشی آموزش مهارت‌های هوش اخلاقی بر سازش‌یافتگی (عاطفی، آموزشی، اجتماعی) دانش‌آموزان زورگو

زمینه: تحقیقات نشان داده است که آموزش مهارت های هوش اخلاقی اثرات موثری بر سازش یافتگی های عاطفی، آموزشی و اجتماعی دارد، اما آیا این آموزش ها می تواند بر دانش آموزان زورگو نیز موثر باشد؟ هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی اثربخشی آموزش مهارت‌های هوش اخلاقی بر سازش‌یافتگی (عاطفی، آموزشی، اجتماعی) دانش‌آموزان زورگو انجام گرفت. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه اجرا شد. جامعه‌ی‌ آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان در حال تحصیل دوره‌ی متوسطه دوّم شهر اردبیل در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل ‌می‌دادند. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، 40 دانش‌آموز انتخاب شده و به‌طور تصادفی در گروه آزمایش (20 نفر) و گروه گواه (20 نفر) جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش، 11 جلسه آموزش مهارت‌های هوش اخلاقی بوربا (2005) را دریافت نمودند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی سازش‌یافتگی سینها و سینگ (1993) و پرسشنامه‌ی تجدید نظر شده زورگو / قربانی اولویوس(1998) استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته‌ها نشان داد که دانش‌آموزان زورگو گروه آزمایش نسبت به دانش‌آموزان زورگو گروه گواه در پس‌آزمون به‌طور معناداری سازش‌یافتگی (عاطفی، آموزشی، اجتماعی) بیشتری داشتند (0/01>p). نتیجه‌گیری: بنابراین، می‌توان از آموزش مهارت‌های هوش اخلاقی برای افزایش سازش‌یافتگی (عاطفی، آموزشی، اجتماعی) دانش‌آموزان زورگو استفاده کرد.

The effectiveness of moral intelligence skills training on adjustment (emotional, educational, social) in bully students

Background: Research has shown that moral intelligence skill training has effective impacts on emotional, educational, and social adjustment, but could these trainings be also effective on bully students? Aims: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of moral intelligence skills training on adjustment (emotional, educational, social) in bully students. Method: The research method was a quasiexperimental design with control group. The statistical population of the study included all high school students of the city of Ardabil in the academic year 20182019. 40 students were selected by using cluster random sampling and were randomly assigned to the experimental (20 individuals) and control groups (20 individuals). The experimental group received 11 sessions of Borba (2005) moral intelligence skills training. To collecte data, Sinha and Sing (1993) Adjustment Questionnaire and Olweus (1998) Bully/victim Questionnairerevised were used. Data were analyzed by multivariate analysis of covariance. Results: The results showed that bully students in the experimental group had significantly more adjustment (emotional, educational, social) than the students in the control group in the posttest (p<0/01). Conclusions: Therefore, moral intelligence skills training can be used to increase adjustment of bully (emotional, educational, social) students.