نقش میانجی‌گر هماهنگی خود با هدف و نظم‌جویی شناختی هیجان در رابطه بین هسته ارزشیابی خود با رضایت از زندگی

زمینه: پژوهش‌های متعددی به رابطه هسته ارزشیابی خود با رضایت از زندگی اشاره کرده‌اند، اما مسئله این پژوهش این است که آیا هماهنگی خود با هدف و نظم‌جویی شناختی هیجان می‌تواند بر رابطه هسته ارزشیابی خود با رضایت از زندگی دانشجویان تاثیر بگذارد؟ هدف: هدف این پژوهش تعیین اثر میانجی‌گر هماهنگی خود با هدف و نظم‌جویی شناختی هیجان در رابطه بین هسته ارزشیابی خود با رضایت از زندگی بود. روش: بر مبنای یک طرح همبستگی از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری، 280 (118 مرد، 162 زن) دانشجو به روش نمونه‌برداری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند و به مقیاس هسته ارزشیابی خود (جاج و دیگران، 2003)، مقیاس رضایت از زندگی (داینر و دیگران، 1985)، مقیاس هماهنگی خود با هدف (الیوت و شلدون، 1998)، و پرسشنامه نظم‌جویی شناختی هیجان (گارنفسکی و کرایج، 2006) پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد همبستگی بین هسته ارزشیابی خود، هماهنگی خود با هدف، نظم‌جویی شناختی هیجان و رضایت از زندگی مثبت و معنادار است (0/01>p). همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که در ارتباط بین هسته ارزشیابی خود با رضایت از زندگی، هماهنگی خود با هدف و نظم‌جویی شناختی هیجان نقش میانجی‌گر ایفا می‌کنند (0/01>p). نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت هسته ارزشیابی خود از طریق اثرگذاری بر هماهنگی خود با هدف و نظم‌جویی شناختی هیجان نقش مهمی در افزایش رضایت از زندگی دانشجویان دارد.

The mediating role of goal self - concordance and cognitive emotion regulation in relationship between core self evaluation and life satisfaction

Background: Several studies have pointed to the relationship between core self evaluation and life satisfaction, but the current research question is whether goal selfconcordance and cognitive emotion regulation can affect the relationship between core self evaluation and life satisfaction? Aims: This study aimed to examine the mediating effect of goal selfconcordance and cognitive emotion regulation in the relationship between core self evaluation and life satisfaction. Method: Based on a structural equation modeling correlation design, 280 (118 male, 162 female) Islamic Azad University graduate student were selected via multistage sampling and responded to the Core SelfEvaluation Scale (Judge et al, 2003), the Satisfaction With Life Scale (Diener et al, 1985) and the Goal SelfConcordance Scale (Sheldon Elliot, 1998) and the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (Garnefski Kraaij, 2006). Results: Results indicated that the correlation between core selfevaluation, gole selfconcordance, cognitiveemotional regulation and life satisfaction was positive and significant (P<0/01). Furthermore, goal selfconcordance and cognitive emotion regulation played a mediating role in the relationship between core selfevaluation and life satisfaction (P<0/01). Conclusions: Therefore, it can be concluded that core selfevaluation plays an important role in increasing students life satisfaction by influencing goal selfconcordance and cognitive emotion regulation.