آموزش توانش‌های تنظیم هیجان مبتنی بر روی‌آورد شناختی - رفتاری و اثربخشی آن بر رضایت زناشویی و شادکامی زوجین

زمینه: خانواده مهمترین عنصر در اجتماع است و زوجیت اساس شکل‌گیری و هسته خانواده است. جامعه موفق، به زوجیت و آرامش در خانواده به‌عنوان یک موضوع بسیار حائز اهمیت می‌پردازد. اگر به هر دلیلی نارضایتی و ناسازگاری در روابط زناشویی به وجود آید، ممکن است زمینه ناکامی و خشم ایجاد شود و پیامدهایی نظیر سوءظن، سوءاستفاده عاطفی، خصومت و سرزنش و پایین آمدن سلامت روانی زوجین را در پی داشته باشد، اما آیا می‌توان از طریق بسته آموزشی تنظیم هیجان مبتنی بر روی‌آورد شناختی رفتاری رضایت زناشویی و شادکامی آنها را افزایش داد؟ هدف: این پژوهش با هدف آموزش توانش‌های تنظیم هیجان مبتنی بر روی‌آورد شناختی رفتاری و اثربخشی آن بر رضایت زناشویی و شادکامی زوجین انجام شد. روش: این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون تک گروهی بود. گروه نمونه به‌صورت در دسترس انتخاب شد که 66 نفر از زوجین (با میانگین 32/27 سال و انحراف استاندارد 3/7171/3) در 7 جلسه دوساعته کارگاه مدیریت خشم شرکت کردند. این زوجین از بین والدین دانش‌آموزان مدارس غیرانتفاعی شهر تهران و به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. برنامه مداخلاتی استفاده شده در این کارگاه برنامه بازنگری شده آتش‌بازی (اسمیت، 2004) بود. برای جمع‌آوری داده‌ها از سیاهه شادکامی آکسفورد (آرگایل، مارتین و کراس‌لند، 1989) و شاخص رضایت زناشویی هودسون (1992) استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون t وابسته نشان داد که آموزش توانش‌های تنظیم هیجان، شادکامی و رضایت زناشویی را به‌طور معناداری افزایش داده است. این تفاوت‌ها به نحوی است که میانگین گروه نمونه در سیاهه شادکامی افزایش داشته (0/05

Teaching emotion regulation skills based on cognitive - behavioral approach and its efficacy on marital satisfaction and couple’s happiness

Background: Family is the most important element in society and couples are the basis for forming and the kernel of families. A successful society treats couples and family tranquility as matters of utmost importance. If for any reason dissatisfaction and conflict are caused in marital relationships, it might set the basis for failure and anguish and phenomena like skepticism, emotional abuse, hostility and scolding and lowering the couples rsquo; mental health, but could we increase their marital satisfaction and happiness using the emotion regulation based on cognitivebehavioral approach training package? Aims: The current research was conducted towards the goal of teaching emotion regulation abilities based on cognitivebehavioral approach and its effectiveness on marital satisfaction and couples rsquo; happiness. Method: This is a semiexperimental research with single group pretest ndash;posttest. The sample group was chosen as available so 66 persons of the couples (with 32.27 years average and standard deviation of 3.71 years) took part in 7 2 hours sessions of anger management workshop. These couples were chosen from parents of students in Tehran city private schools whom were available. This study was done as semiexperimental with single group pretest posttest. In the workshops, we used the revised version of Fireworks Program (Smith, 2004). Oxford Happiness Inventory (Argyle, Martin Crossland, 1989) and Hudson Index of Marital Satisfaction (1992) were used to collect the data. Results: Results of covariance analysis showed that training has significantly increased emotion regulation abilities, happiness and marital satisfaction. These difference are in such a manner that average of sample group has been increased in Happiness Inventory (p> 0/05) and in Index of Marital Satisfaction which higher score means more marital problems, has decreased (p> 0/05). Conclusion: This means teaching emotion regulation abilities is a proper way to reduce family conflicts and increase happiness in couples.