مقایسه اثربخشی رویکرد هیجان مدار و طرحواره درمانگری بر خودکارآمدی والدگری مادران سرپرست خانواده

زمینه: پژوهش های انجام شده نشان از اثربخشی رویکرد هیجان مدار بر خودکارآمدی والدگری زنان دارد. مرور پژوهش ها نشان از این دارد که برخی از طرحواره های ناسازگار زنان سرپرست خانواده فعال است. بدین ترتیب باید مشخص شود که بین تاثیر طرحواره درمانگری و رویکرد هیجان مدار چه تفاوتی وجود دارد. هدف: این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه اثربخشی رویکرد هیجان مدار و طرحواره درمانگری بر خودکارآمدی والدگری مادران سرپرست خانواده انجام شد. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. از جامعه آماری زنان سرپرست خانواده در موسسات خیریه شهرستان تهران، 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه 15 تایی گزینش شدند. ابتدا پرسشنامه‌ خودکارآمدی والدگری دومکا و همکاران (1996) اجرا شد، سپس جلسات هیجان مدار جانسون و گرینبرگ (2005) برای گروه آزمایش 1 و طرحواره درمانگری یانگ (2003) برای گروه آزمایشی 2 اجرا شد، اما برای گروه گواه، هیچ گونه مداخله ای اعمال نشد. بعد از 2 ماه از اجرای پس آزمون به منظور سنجش ماندگاری اثر طرحواره درمانگری و هیجان مدار، پرسشنامه پژوهش با هدف آزمون پیگیری بین آزمودنی های پژوهش پخش شد و داده های مورد نیاز جمع آوری شد. یافته ها: نتایج تحلیل اندازه گیری مکرر نشان داد که هر دو درمان هیجان مدار و طرحواره درمانگری بر افزایش خودکارآمدی والدگری زنان سرپرست خانواده اثربخش بود (p≤0.001). نتایج مقایسه زوجی، نشان از آن داشت که طرحواره درمانگری نسبت به درمان هیجان مدار تاثیر بیشتری بر خودکارآمدی والدگری زنان داشت. نتیجه گیری: به منظور افزایش خودکارآمدی والدگری زنان هر دو درمان هیجان مدار و طرحواره درمانگری قابل استفاده است اما طرحواره درمانگری بهتر عمل می کند.

Comparison of the effectiveness of emotional - focused and schema therapy approach on the self-Efficacy of parenting in mothers of the household head

Background: Research has shown the effectiveness of the emotionfocused approach on selfefficacy of Female Head of Household . Research shows that some of the maladaptive schemas of Female Head Household caregivers are active, so it should be clear what the difference is between the influence of the treatment schema and the emotionfocused approach. Aims: The aim of this study was to determine and compare the effectiveness of emotionfocused and schema therapy approach on the selfEfficacy of Parenting in Mothers of the household head. Method: This research was a semiexperimental design with pretestposttest design with two experimental groups and one control group. 45 women were selected from the statistical population of the family headed women in charity organizations in Tehran and randomly assigned to three groups of 15. First, parents' selfefficacy questionnaire was performed by Dumka et al. (1996), then Then, emotion focused sessions Johnson and Greenberg (2005)for experimental group 1 and scheme therapy Yang (2003) for experimental group 2 were administered. , but no intervention was performed for the control group after 2 months of followup Acirc; To test the effect of schema therapy and excitement, the research questionnaire was distributed with the aim of followup test and the required data were collected. Results: The results of repeated measurements showed that Both emotional treatments and schema therapy were effective in increasing the selfefficacy of parental women in the head of household (p le;0/001). The results of the paired comparison indicated that the therapist's schematics had more influence on the selfefficacy of the female parenting than the emotionalfocused therapy. Conclusion: Both Emothonfocosed and schema therapy are effective in increasing selfEfficacy of Parenting, but schema therapy is more effective.