اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر عادات غذایی و اختلال بدشکلی بدن دختران

زمینه: بر اساس مدل شناختی اختلال بدشکلی بدن، پیشروی باورهای ناکارآمد به آیین واره‌ها و تفکر منفی منجر می‌شود معمولا اختلالات روانی توام با سوء تغذیه حاد یا مزمن نشانه آن است که بیمار از کمبود بعضی از مواد مغذی رنج می برد. مسئله اصلی این است که آیا آموزش شناختی رفتاری برای این دو متغیرکارایی دارد؟ هدف: هدف اصلی این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر عادات غذایی و اختلال بدشکلی بدن دختران بود. روش: این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل 200 نفر دختران مجرد در دامنه سنی 17 تا 25 سال در باشگاه های منطقه 3 شهر تهران بودند که 60 نفر واجد ملاک های ورود به پژوهش، به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و با غربالگری به 24 نفر رسیدند و با همگن‌سازی و تصادفی سازی در 2 گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. جهت پیش‌آزمون و پس‌آزمون از مقیاس اصلاح‌شده وسواس ناخودداری ییل براون (1977) و پرسشنامه عادات غذا خوردن کوکر راجر (1990) استفاده شد. جلسات آموزشی برای گروه ‌‌آزمایش بر اساس پکیج گروه درمانگری شناختی رفتاری (بابیلینگ، مک کب و انتونی،2006) اجرا شد. یافته ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد که آموزش شناختی رفتاری بر عادات غذایی و بدشکلی بدن تاثیر معناداری داشت (0/001>p). نتیجه گیری: براساس یافته های حاصل از این پژوهش آموزش به شیوه شناختی رفتاری موجب جایگزینی شناخت های درست تر و عینی تر می شود و بر عادات غذایی و بدشکلی بدن تاثیرگذار می باشد.

The effectiveness of cognitive - behavioral education on food habits and body dysmorphic disorder in girls

Background: Based on the cognitive model of Body Dysmorphic Disorder, the progression of ineffective beliefs results in negative thinking. Normally, mental disorders with acute or chronic malnutrition indicate that the patient suffers from lack of nutrients. The main question is whether cognitive behavioral training is effective on these two variables? Aims: The main aim of this study was to determine the effectiveness of cognitivebehavioral education on Food habits and Body Dysmorphic Disorder in girls. Method: A quasiexperimental study was carried out with a pretestposttest and control group design. The statistical population of this study included 200 single girls in the age range of 17 to 25 years old in sport clubs in District 3 of Tehran, and 60 of them who had the criteria for participating in the research were selected by multistage cluster sampling and by screening method the number of participants reached to 24.They were assigned in two groups randomly by homogenization. For pretest and posttest, both groups completed the Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale(1977) and Coker Roger Eating Habits Questionnaire(1990) Training sessions for the experimental groups were conducted based on the cognitive behavioral therapy group. (Babylon, Mckeb Anthony,2006) Results: Findings of the present study showed that cognitivebehavioral training significantly influence on dietary habits and dysmorphic (P<0/001). Conclusion: Based on the findings of this study, cognitive behavioral training can cause replacing of more correct and objective cognitions and affect eating habits and body dysmorphic.