سنجش اثربخشی پارادوکس درمانی بر اختلال اضطراب اجتماعی: مطالعه موردی

زمینه: اصول و فنون یک مدل جدید رواندرمانی برای اختلال های روانشناختی با عنوان اختصاری ptc (پارادوکس + برنامه زمانی = درمان) در این مقاله معرفی می شود. هدف: اثربخشی مدل رواندرمانی ptc برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی (sad) هدف دیگر این مقاله است. روش: ptc یک مدل رواندرمانی بسیار کوتاه مدت است و برای طیف گسترده ای از اختلال های روانشناختی شامل اختلال های اضطرابی، وسواس های فکری و عملی و اختلال های مرتبط، اختلال های مرتبط با تروما و استرس، اختلال های نشانه های بدنی و اختلال های خورد و خوراک به کار بسته و تایید شده است (بشارت، 1396). در این مقاله، فرآیند و نتایج درمان ptc برای یک بیمار مبتلا به sad به طور کامل گزارش می شود. یافته ها: نتایج درمان سه جلسه ای ptc برای این بیمار، نشان می دهد که درمان کاملاً موفقیت آمیز بوده است. پیگیری 3 ساله نیز نشان داد که تغییرات رضایت بخش درمانی از ثبات و استمرار برخوردار بوده و در این دوره هیچ بازگشتی صورت نگرفته است. این نتایج، تاثیرات درمانی عمیق و پایدار مدل رواندرمانی ptc را در کوتاه ترین زمان ممکن تایید می کند. مکانیسم های تاثیرگذاری برنامه زمانی پارادوکسی ، به عنوان فن اصلی روش درمان ptc، و انطباق آنها با نتایج درمان بیمار در این مقاله شرح داده شده است. نتیجه گیری: مدل رواندرمانی ptc، به عنوان رویکردی بسیار کوتاه مدت، ساده، تاثیرگذار و کارآمد، و در عین حال اقتصادی برای درمان sad معرفی و پیشنهاد می شود.

Evaluating the effectiveness of paradox therapy for the treatment of social anxiety disorder: A case study

Background: The principles and techniques of a new psychotherapeutic model for the treatment of psychological disorders, shortly named PTC (Paradox + Timetable = Cure), is introduced in this article. Aims: Evaluating the effectiveness of PTC model for the treatment of Social Anxiety Disorder (SAD) is another objective of the present article. Method: PTC is a very shortterm psychotherapeutic model successfully used for the treatment of a wide range of psychological disorders including anxiety disorders, obsessivecompulsive and related disorders, trauma and stressrelated disorders, somatic symptom and related disorders and feeding and eating disorders (Besharat, 2017). The PTC therapy process and outcomes for a SAD patient is fully described in the present article. Results: Results of a threesession PTC therapy indicated that the treatment of the patient was successfully done. The result of a threeyears followup showed that the therapeutic changes were satisfactory, stable and permanent, during which no relapse was happened. These results corroborated the deep and permanent effects of the PTC psychotherapeutic model in the shortest possible time. The influential mechanisms of ldquo;paradoxical timetable rdquo;, as the main PTC technique, and its adjustment to the treatment outcomes of the patient are also explained in the present article. Conclusion: The PTC psychotherapeutic model, as a very shortterm, effective, efficient and yet economical approach is introduced and suggested for the treatment of SAD.