اثربخشی بازی‌درمان‌گری بر کاهش اضطراب دانش‌آموزان مدارس ابتدایی

زمینه: شواهد نشان داده که بازی درمانگری بر کاهش اختلال رفتاری موثر بوده است، اما آیا می تواند بر بهبود اختلال اضطراب دانش آموزان موثر باشد؟ هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی بازی درمان گری بر کاهش اضطراب در دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی بود. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طراحی پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن شامل تمامی دانش آموزان دختر پایۀ دوم ابتدایی مدرسۀ سمای شهر ملایر ) 68 دانش آموز) بود. از بین آنها، نمونه ای به تعداد 30 دانش آموز که دارای بالاترین نمره اضطراب روی مقیاس سنجش اضطراب کودکان کینگری و همکاران (2009) بودند، انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش 10 جلسه مداخلۀ بازی درمان گری (محمد اسماعیل، 1389) را دریافت کرد و بر روی گروه گواه هیچ مداخله ای انجام نشد. نمرۀ آزمون غربال گری اضطراب دانش آموزان به عنوان پیش آزمون در نظر گرفته شد و و پس از مداخله نیز مجدداً آزمون اضطراب کودکان بر روی هر دو گروه اجرا شد و نمره آن به عنوان پس آزمون در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و تیِ گروه های مستقل مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بازی درمان گری بر کاهش اضطراب اجتماعی، اضطراب جدایی، و اجتناب از آسیب در کودکان تاثیر مثبت و معناداری داشت (p<0/05)، اما بر کاهش نشانه های جسمانی در کودکان تاثیر معناداری نداشته است (p>0/05). نتیجه گیری: بازی درمان گری می تواند در درمان اختلال اضطراب دانش آموزان دختر دوره ابتدایی اثربخشی داشته باشد.

The effectiveness of play therapy on decreasing anxiety of elementary school students

Background: Research showed that play therapy has improved behavioral disorders, but could play therapy also be effective for anxiety disorder in students? Aims: This study aimed to assess the effectiveness of play therapy on reducing anxiety in elementary school students. Method: The present study was a quasiexperimental design with pretestposttest with control group. The statistical population of the present study included all elementary second grade female students from SAMA schools in the city of Malayer (68 students). Among them, a sample of 30 students who had the highest scores of anxiety on Kingery et al. (2009) child anxiety scale was selected and placed randomly into experimental and control groups. The experimental group received 10 sessions of play therapy(MohammadEsmaeil, 2010) intervention and no intervention was performed on the control group. The scores of screening test for students rsquo; anxiety were considered as pretest, and after the intervention, the children anxiety test was readministered to both groups and its scores were considered as posttest. The data were analyzed by ANCOVA analysis and independent ttests. Results: The results showed that play therapy had positive significant effects on reducing social anxiety, separation anxiety, and harm avoidance (p<0/05), whereas it had no significant effects on children rsquo;s physical symptoms (p>0/05). Conclusions: Play therapy can be an effective treatment on anxiety disorder of elementary female students.