فضیلت در رابطه زناشویی: ساخت و اعتباریابی مقیاس فضیلت های زناشویی

زمینه: تاکید روزافزون بر پیوند اخلاق و روانشناسی به ویژه در بستر تعاملات زناشویی موجب شده تا محقق بر این مساله تمرکز کند که آیا می توان به کمّی سازی مفاهیم سازه های اخلاقی پرداخت؟ هدف: مطالعۀ حاضر با هدف سنجش فضیلت های زناشویی و ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای ارزیابی آن در خانواده های ایرانی انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و تحلیل عاملی بود. روش نمونه گیری از نوع در دسترس است که در چند مرحله پیمایشی بر روی 302 زن و مرد متاهل، اجرای مقدماتی بر روی 100 زن و مرد متاهل، و اجرای نهایی بر روی 298 نفر از مناطق پنج گانۀ شهر تهران اجرا شد. شرکت کنندگان مقیاس سنجش رابطه هندریک (1988)، مقیاس شادکامی آکسفورد فرم کوتاه هیلز و آرگایل (2002)، مقیاس بهزیستی سازمان بهداشت جهانی بلوم و همکاران (2012)، مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز (1996) و مقیاس محقق ساخته فضیلت های زناشویی (1396) را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج نشان داد چهار عامل شامل سخاوت، بردباری، حریم داشت و تدبیر جمعاً 50 درصد از واریانس را تبیین کردند. قابلیت اعتماد هرکدام از این فاکتورها به ترتیب 0/85، 0/70، 0/70 و 0/69 بود. نتایج همچنین نشان داد مقیاس فضیلت های زناشویی درستی همگرای مناسبی با سازه های شادکامی، رواندرستی و رضایت زناشویی درستی واگرای مطلوبی با دلزدگی زناشویی دارد (0/01>p). نتایج همچنین نشان داد زنان و مردان در فضیلت های سخاوت و بردباری تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند. نتیجه گیری: این مقیاس از درستی و قابلیت اعتماد خوبی برای برنامه های مشاوره ای، بالینی برای زوج ها برخوردار است.

Virtue in marital relationship: Construct and validate the Marital Virtues Scale

Background: The increasing emphasis on the link between ethics and psychology, in the context of marital interactions, has led researcher of this field to concentrate on quantifying ethical constructs. Aims: The current study aimed to assess martial virtues and construct and validate a scale to evaluate these virtues in Iranian families. Method: The present research was a descriptivecorrelational and factor analysis design. The sampling method was convenient which was performed in a number of survey stages on 302 married men and women, pilot implementation on 100 married men and women, and the final implementation on 298 people from five regions of the city of Tehran. Participants completed Hendrick relationship assessment scale (1988), Hills Argyle (2002) oxford happiness scaleshort form, Blom and et al WHO psychological wellbeing scale (2012), Pines marital burnout scale (1996), and the researchermade marital virtue scale (2017).Results: Results showed that four factors including generosity, tolerance, guarding privacy, and tactics together explained 50% of the total variance. The reliability of each of these factors were 0/85, 0/70, 0/70 and 0/69, respectively. Also, results showed that the scale of marital virtues had an appropriate convergent validity with the constructs of happiness, wellbeing, and marital satisfaction as well as a favorable divergent validity with marital burnout (p<0/01). Results also showed that women and men had significant differences regarding the virtues of generosity and tolerance. Conclusions: this scale had an appropriate reliability and validity for use in clinicalcounseling and research programs on the couple.