خودگزارشی سلامت روانشناختی دانش آموزان دورۀ متوسطه: شواهد مقدماتی شایستگی های روان سنجی نسخۀ الکترونیکی

زمینه: از مباحث مرتبط با روش های غربالگری سلامت روانشناختی دانش آموزان، مسئله خودگزارشی اختلالات و آسیب های روانی و از طرفی، بومی سازی یک ابزار مبتنی بر الگوی شایع آسیب های روانشناختی دانش آموزان هر جامعه است. هدف: هدف از پژوهش حاضر، ساخت و بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس الکترونیکی برای سلامت روانشناختی دانش آموزان دورۀ متوسطۀ یکم و دوم بود. از طرفی، به علت مزیت های خودگزارشی در دورۀ نوجوانی از قبیل اهمیتی که نوجوانان برای شناخت خود قائل هستند، تسریع در گزارش ها و عدم مشاهدۀ برخی نشانگان توسط معلمان و والدین، در این مطالعه از نسخۀ خودگزارش دهی استفاده شده است. روش: نمونۀ پژوهش شامل 1592 نفر از دانش آموزان دورۀ متوسطۀ یکم و 919 نفر از دانش آموزان دورۀ متوسطۀ دوم در استان های البرز، کرمانشاه، آذربایجان شرقی، سیستان و بلوچستان، فارس و خراسان رضوی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار های اولیه محقق ساخته، دارای 144 آیتم برای نسخۀ دانش آموزان دورۀ متوسطۀ یکم و 122 آیتم برای نسخه دانش آموزان دورۀ متوسطۀ دوم بود. یافته ها: تحلیل عاملی اکتشافی برای هر دو نسخه از مقیاس، یک ساختار 6 مولفه ای را به عنوان بهترین الگو متناسب با مبنای نظری پژوهش نشان داد (0/44 و 0/37 واریانس تبیین شده). ضرایب همسانی درونی خرده مقیاس ها نیز نشان دهنده ی قابلیت اعتماد مناسب مقیاس بود (0/85 تا 0/98). نتیجه گیری: به طور کلی، درستی آزمایی و قابلیت اعتماد قابل قبول نسخه های مقیاس حاضر، حاکی از مناسب بودن این ابزار برای کاربست های غربالگری و پژوهشی در جامعۀ هدف است.